ایجاد انگیزه در کودک کم سن در مراحل پیشرفته لکنت:
تمامی این تفاوت ها نشان می دهند که انگیزش یک مشکل جدی برای کودک کم سن در مراحل پیشرفته لکنت می باشد. کودک کم سن در مراحل پیشرفته لکنت می باشد.همچنین،انگیزش یک مشکل جدی برای مر اجعه کننده بزرگسال است.برای مراجعه کننده بزرگسال ما می توانیم مستقیما با مشکل انگیزش روبه رو شویم.
حساسیت کودک معمولا بیش از اندازه زیاد است و او خیلی بی تجربه تر از آن است که از مواجهه مستقیم با موضوع انگیزش سر در بیاورد.در هر حال من نمی توانیم انگیزش را نادیده بگیریم چرا که مشکل در دراز مدت شکل گرفته و دلیل منطقی جهت بهبود خود به خود وجود ندارد،هر چند بهبودی می تواند هر سنی اتفاق بیافتد.
این موضوع که در این مرحله از رشد تغییر محیط به تنهایی،روانی گفتار از دست رفته را دوباره بازگرداند،کاملا بعید است.
بنابرین یک متخصص بالینی چگونه یک کودک را که نمی توان مشکلش را به طور غیر مستقیم حل کرد و همچنین نمی توان به مواجهه مستقیم با آن داشته باشد را کنترل نماید؟
پاسخ های ساده برای حل این مشکلات انگیزشی در کودکان کم سن در مراحل پیشرفته لکنت وجود ندارد. اما من پیشنهاداتی را ارائه می کنم:
-
این کودک به کسی احتیاج دارد که مشکلش را بفهمد و اورا همانگونه که هست بپذیرد به عنوان شخصی که لکنت دارد نه شخصی که مورد ترحم یا تمسخر واقع شده است.ممکن است متخصص بالینی تنها فردی در اطراف کودک باشد که می توان اورادر این مسیر درک کند.دانستن این که متخصص بالینی کسی است که حامی بوده و می فهمد میتواند با قدرت بالایی انگیزش ایجاد نماید.
-
متخصص بالینی می تواند یک شنونده بی طرف باشد که نه تنها قضاوت نمی کند بلکه نگرانی هم نشان نمی دهد.از طریق روش بازتاب، متخصص بالینی می تواند بالینی می تواند به رشد واقع نگری کودک درباره خودش،لکنتش و شنوندگان کمک کند.از آنجا که کودک در بسیاری از جنبه های لکنتش واکنش عاطفی نشان نمی دهد،می تواند با آن روبه رو شود و از آنجایی که می تواند با لکنتش من را به منصفانه روبه رو شود،شانس خوبی در حل آن دارد.
-
متخصص بالینی می تواند به کودک اجازه دهد تا به او احساس وابستگی نماید.کودک کم سن در مراحل اولیه لکنت اغلب احساس تتهایی شدیدی در مشکلش می کند.اگر اوباور داشته باشد که میتواند در مشکلش با متخصص بالینی سهیم شود،اشتیاق بیشتری برای حمله به لکنتش خواهد داشت.وابستگی ادامه نخواهد یافت.همین که کودک روانی گفتار را به دست آورد،اعتماد به نفس خواهد یافت و به طور فزاینده مستقل خواهد شد.
-
متخصص بالینی می تواند از کودک همانگونه که با مراجعه کننده بزرگسال انجام می دهد. بخواهد گویندگان طبیعی را به منظور کشف اینکه گفتار طبیعی گفتاری کامل نیست. مورد مشاهده قرار دهد و از آنجایی که از کودک می فهمید هدف روانی گفتار قابل دستیابی است،انگیزش بیشتری برای کاربه دست خواهد اورد .
-
متخصص بالینی می تواند از شباهت هایی برای کمک به کودک جهت بهتر درک نمودن ماهیت لکنت استفاده کنند. به عنوان مثال ،مراجعه کننده اغلب معتقد است. صحبت کردن ذاتا امری مشکل است.امکان دارد درمانگر به مراجعه کننده ای با این نگرش اشتباه ،به وسیله ارائه یک توضیح مانند انچه که در اینجا امده است ،کمک نماید.
(اگر من یک تخته چوب را روی کف اینجا قرار دهم و از شما بخواهیم روی آن راه بروید می توانید بدون هیچ مشکلی انجام دهید،اما اگر همان تخته چوب را در فاصله 50 پایی در هوا قرار دهم و از شما بخواهم که روی ان راه بروید،این کار ناگهان مشکل خواهد شد .چرا ؟این همان تخته چوب است.عمل راه رفتن بر روی ان نیز تغییری نکرده است.فقط دلیلش این است که 50پا بالای زمین قرار دارد.تنها چیزی که تغییر کرده است روشی است که شما در مورد راه رفتن بر روی تخته چوب به ان فک می کنید.
خطر باقوه برداشت شما را از کار تغییر می دهد و به دلیل اینکه شما فکر کنید این کار وقتی که چوب در ارتفاع بالا قرار دارد. مشکل خواهد شد ،انگاه دشوار می شود.صحبت کردن برای شما خیلی شبیه به این کار است.احتمالا شما می توانید هر کلمه ای را که می خواهید هنگامی که در اتاق تنها نشسته اید،بدون لکنت بیان کنید اما در حضورشنونده ای که باعث ترس می شود ممکن است بر روی همان کلمات لکنت کنید. چرا؟به خاطر شنونده ای که باعث ترس می شود ،شما به شکست و شرمنده شدن فکر می کنید.
فک می کنید صحبت کردن مشکل خواهد شد،بنابرین نگران شده و صحبت کردن را مشکل می سازید. من نمونه هایی را پیدا کردم که درایجاد فهم در کودکان کم سن در مراحل پیشرفته لکنت و بزرگسال مفید و موثر می باشد.همچنین اموخته ام مراجعه کننده ای که اختلالش را می فهمد. کمتر به واسطه ان می ترسد. ودر نتیجه ،انگیزه بیشتری برای حل آن خواهد داشت.
6.متخصص بالینی می تواند فعالیت های روان وگفتاری بیشتری را ایجاد کند.(مانند:پوشش صوتی ،خواندن گروهی،صحبت کردن اهنگین،). تا درمتقاعد کردن مراجع کننده که هیج اشتباه فیزیکی ای که مانع صحبت روان او شود وجود ندارد ،به او کمک نماید. اگر مراجعه کننده باور داشته باشد که رفتارش تحت کنترل خودش است. او انگیزه بیشتری برای اجرای ان خواهد داشت.تا وقتی که لکنتی معتقد است که لکنت او همانند کوری و کری مادر زادی ،دائمی و غیر قابل کنترل است ،هیج کاری انجام نمی دهد.اما در پذیرش سرنوشت خود تلاش می کند.
درمان لکنت زبان با برنامه کمپرداون
انواع روش های درمانی لکنت زبان
درمان کودکان دارای لکنت:برنامه افزایش طول گفته
اینستاگرام کلینیک یاشا ـ خدمات گفتاردرمانی ـکاردرمانی ـ روانشناسی در گرگان
