تغذیه در اتیسم

خانواده های کودکان در طیف اتیسم اغلب نگران رژیم غذای کودک، مصرف غذا یا مشکلات دستگاه گوارش هستند. برخی از خانواده ها با اختلالات تغذیه ای واقعی دست و پنجه نرم می کنند. مشکلات حول غذا و غذا خوردن به حدی شدید است که می‌تواند رشد طبیعی، توانایی کودک برای بهره مندی از سایر مداخلات و عملکرد روزمره خانواده را مختل کند .میزان مشکلات تغذیه در کودکان مبتلا بهASD ۳۳ تا ۷۴ درصد متغیر بوده است که این میزان در کودکان دارای رشد طبیعی ۲۵ درصد است.

تغذیه در اتیسم_ کلینیک یاشا_انجمن اتیسم گلستان-09909501428

مشکلات تغذیه ای نسبتاً در افراد با ناتوانی های رشدی رایج می باشد. از هر یک از افراد مبتلا به عقب ماندگی ذهنی واتیسم ممکن است بعضی از مشکلات تغذیه ای را نشان دهد. مشکلاتی که بیشتر تکرار می شوند شامل خوردن سریع غذا، رها کردن غذا(خوردن غذا به سرعت کم جویدن)، رد کردن غذا، بیش از اندازه خوردن و عدم قبول غذا می باشد.

انتخاب و رد

یک مشکل تغذیه ای رایج در میان کودکان و بزرگسالان مبتلا به اتیسم انتخاب غذا می باشد. که شخص تنوع خیلی محدودی از غذاها یا انواع کمی از غذا را میخورد مثلاً تنها غذا با بافت خاص را می خورد. انتخاب غذا اغلب با رد غذا پیوند یافته است که شخص از خوردن یک نوع خاصی از غذا یا غذاها امتناع می کند. انتخاب غذای کودک می تواند خانواده را برای تهیه آن به مشکل بیندازد وبا خطرات سلامتی مانند کاهش وزن یا زیاد شدن سوء‌تغذیه مرتبط باشد.

نشخوار و استفراغ

نشخوار برگشت و دوباره جویدن مکرر غذا می باشد.شیوع آن در افراد با ناتوانی های رشدی از ۶ تا ۱۰ درصد برآورد شده است.نشخوار می تواند منجر به مشکلات سلامتی زیادی مانند سوء تغذیه، کاهش وزن، کم شدن آب بدن، اختلال معده، اسپیراسیون، التهاب ریه و حتی مرگ شود. به علاوه نشخوار شدید ممکن است در برنامه آموزشی شخص و مهارت های اجتماعی مانند یکپارچگی در میان اجتماع تداخل ایجاد کند.

هرزه خواری

یکی دیگر از مشکلات خوردن است که به طور شایع در افراد مبتلا به اتیسم و دیگر ناتوانی های رشدی یافت میشود. مطالعات رایج تخمین زده اند. که بین 9.2 درصد تا ۲۵ درصد از افراد با ناتوانی های رشدی هرزه خواری را شان می‌دهد. و این میزان در صورتی که شدت کمتر باشد می تواند بیشتر شود.

افراد دارای ناتوانی‌های رشدی ممکن است قطعه های مواد آلی مانند برگ ها، شاخه های کوچک، دانه های قهوه یا ته سیگار و قطع های مواد غیر آلی مانند چوب کبریت ها یا تراشه های مداد رنگی را ببلعند. برخی از افراد که هرزه خواری را نشان می‌دهند. قطعه‌های غیرقابل تشخیص را می‌خورد در حالی که دیگر افراد تیکه های خاص از ماده را میخورند. خطرات سلامتی مرتبط با هرزه خواری شامل: مسمومیت ناشی از سم، مسمومیت کافئین یا نیکوتینی، عفونت های انگلی، سوء تغذیه، مشکلات دهانی و دندانی، انسداد و سوراخ شدن روده ها و انسداد و خفگی می باشد. افرادی که مبتلا به هرزه خواری هستند ممکن است پرخاشگری و رفتارهای خطرناک را در جهت طلب کردن مواد خارجی برای قورت دادن از خود بروز دهند. یا ممکن است خطر جراحت برای دیگران زمانی که برای راهنمایی این افراد تلاش می‌کنند داشته باشند. به علت خطرات شدید سلامتی در بعضی افراد، آنها ممکن است استراتژی های محدود کننده و جلوگیری کننده نشاندار مانند کلاه های ایمنی و ایجاد هشدار به حصار به منظور جلوگیری از هرزه خواری را تجربه کنند.

بعضی از استراتژی‌های درمان ممکن است. مانع از مشکلات مربوط به زمان کوتاه باشند ولی تشکیل دهنده پروسه درمان نیستند. به علاوه بعضی از آیتم های محروم کننده ممکن است. عملکردی در نتیجه ی محروم کردن شدید فرد از آیتم های مورد علاقه مربوط به هرزه خواری داشته باشند.این عمل ممکن است منجر به درخواست شدید آیتم های مورد علاقه و افزایش میزان تقویت به جهت کمک کردن برای خاموش سازی آیتم های هرزه خواری باشد..هرزه خواری از لحاظ درمانی یک مشکل سخت میباشد. از این رو گاهی اوقات روش های تنبیهی استفاده میشود.

برخی از تکنیک های درمانی عبارت اند از:

اگر کودک شما به بافت ،بو و غیره حساس است. در خارج از آشپزخانه با کودک خود کار کنید تا به غذاهای جدید عادت کند. با مراجعه به فروشگاه مواد غذایی، کودک خود را با غذاهای جدید آشنا کنید، وعده های غذایی را با هم تهیه کنید، غذاهای جدید را از طریق بازی غذایی ،نقاشی، چیدن وبوکشیدن کشف کنید. تا کودک بدون فشار برای غذا خوردن با غذا های جدید راحت باشد.

قرار گرفتن مداوم کودک در معرض غذای جدید می‌تواند به کودک کمک کند. تا به مرور زمان آن را در رژیم غذایی خود بپذیرد. نکته اصلی در این استراتژی ایجاد آرامش در این تجربه و اجازه دادن به کودک برای این که احساس کند همه چی تحت کنترل اوست. اگر غذاهای جدید از نظر حسی مناسب باشند، مانند رنگ، بافت یا بوی مشابه غذاهایی که کودک شما از آن استفاده می کند، بهترین عملکرد را خواهد داشت. قرار دادن غذای جدید در مجاورت غذای قابل تحمل کودک و بیان این که انتظار دیگری وجود ندارد. به غیر از غذا در بشقاب، یکی از راه‌های معرفی یک غذای جدید است. روش دیگر این است که از کودک خود بخواهید. اولین باری که غذا به او پیشنهاد می شود، بوبگیرد ،لیس بزند یا مزه آن را به بچشد.

مفهوم زنجیره غذایی به دنبال گسترش انواع غذاهای مورد قبول فرزند شما است. با ارائه یک غذای جدید که بسیار شبیه به یکی از غذاهای ترجیحی فرزندتان است شروع کنید. غذا را به فرزند خود پیشنهاد دهید و از او بخواهید میزان لذت بردن از آن را ارزیابی کند. کلید زنجیره غذایی این است. که کودک خود را در این کار وارد کنید. نه اینکه او را فریب دهید. کودکان مبتلا به اتیسم در صورت احساس اجبار یا فریب از غذاهای از قبل پذیرفته شده اجتناب خواهند کرد.

به عنوان مثال اگر فرزند شما دوست دارد نخود فرنگی را بخورد به جای آن سایر غلات گرد را ارائه دهید. همانطور که اضطراب کودک شما با غلات جدید کاهش می یابد. اشکال دیگر غلات مانند پولک را مربع را امتحان کنید. این استراتژی زمان می برد و پیشرفت ممکن است کند باشد. اما می‌تواند بسیار موثر باشد زیرا باعث جمع شدن غذاهایی می شود که کودک شما قبل از خوردن آن لذت برده است.

تکنیک دیگر شامل یک فرد بزرگسال است. که با قرار دادن دستان خود روی دستان کودک، قاشق را به سمت دهان کودک هدایت می کند و هنگامی که کودک غذا را قبول میکند، تقویت مثبت میکند. در موارد دیگر مراقب ممکن است ماده غذایی را که کودک از خوردن آن امتناع می ورزد خارج کند. اما اجازه نمی دهد از خوردن غذاهای دیگر در بشقاب خود فرار کند. تحقیقات نشان داده است. که این روش زمانی کار می کند که والدین سعی کنند. فرزندان خود را در معرض مواد غذای جدید قرار دهند.
بیشتر والدین ناخواسته از مداخله معروف به نام قانون مادربزرگ استفاده می کنند. آنها فرزندان خود را به خوردن غذاهایی که دوست ندارند. تشویق میکند و برای خوردن آنها پاداش می دهند. به عنوان مثال اگر سبزیجات خود را بخورید میتوانید دسر بخورید.

اگر رژیم غذایی کودک شما بسیار محدود است ممکن است لازم باشد برای درمان با متخصصان پزشکی کار کنید. متخصصان تغذیه ،متخصصین کاردرمانی ، گفتار درمانی و روانشناسان رفتاری همه می‌توانند برای رفع نیازهای کودک شما و بهبود رژیم غذایی با شما همکاری کند .

گفتار و کاردرمانی می‌تواند نقایص حرکتی آشکار را درمان کند. آسیب شناس گفتار ممکن است برای تقویت عضلات فک با کودک کار کند. و ماهیچه هایی که برای حرکت زبان، گاز گرفتن، جویدن، و انجام سایر عملکردهای مربوط به خوردن غذا از آنها استفاده می کند. کاردرمانگر ها ممکن است به کودک آموزش دهند که از ظروف، وضعیت بدنی و سایر وسایلی که ممکن است. برای خوردن وعده غذایی خود نیاز داشته باشند استفاده کند. آنها ممکن است از کمک هایی مانند لوله های جدید نی برای کمک به عملکرد های حرکتی مربوط به دریافت غذا از بشقاب کودک و انتقال آن به داخل دهان آنها استفاده کنند.
اگر فرزند شما مبتلا به اتیسم باشد. در حال حاضر زمان غذا ممکن است مشکل باشد. با این حال ایجاد تغییرات کوچک و استراتژی در نحوه ارائه غذا به کودک ممکن است به افزایش تنوع و مقدار مصرف آنها در طول زمان کمک کند. یافتن غذاهایی که برای کودک شما بهترین نتیجه را داشته باشد. مهم است و ممکن است. زمانبر باشد. به طور معمول تغییرات رژیم غذایی در کودکان مبتلا به اتیسم کند است. بنابراین اگر بهبود سریع مشاهده نمی کنید ناامید نشوید.

تغذیه در اتیسم

رژیم غذایی کودکان اتیسم

رژیم عاری ازگلوتن و کازئین(GFCF)

کودکان مبتلا به اتیسم دشواری های معده و روده ای را تجربه می کنند. سطوح افزایش یافته پپتیدها ناشی از شکست غیر کامل گلوتون، پروتئین گیاهان گندمی و شیر، پروتئین شیر، در نمونه های ادراری کودکان مبتلا به اتیسم نشان می دهد. که این ترکیبات یک مشکل ویژه در هضم و گوارش آنها ایجاد می کند. چنین فرض شده است که گلوتنی که کامل هضم نشده است. و کازئین ممکن است که خصوصیات شبه اپیوئیدی در بدن داشته باشد. در معرض قرار گرفتن طولانی با این پپتیدها پیشنهاد شده است که اثرات معکوس بر مغز دارد و ممکن است. مسئول برخی از خصوصیات مرکزی اتیسم از جمله نقص های برقراری ارتباط در جامعه و رفتارهای کلیشه‌ای باشد.

رژیمGFCF به عنوان یک درمان مکمل برای سایر مداخلات اجتماعی و آموزشی در نظر گرفته می‌شود. این رژیم شامل حذف تمام محصولات گلوتن از رژیم غذایی از جمله گندم، گندم سیاه، جو دوسر، جو و کازئین که شامل تمام محصولات لبنی می شود. در حالت عادی ۳ هفته طول میکشد. تا کازئین از بدن دفع شود اما ممکن است که سه ماه طول بکشد. تا تمام اثرات گلوتن بدن را ترک کند. بنابراین، رژیم باید به صورت سیستمی عرضه شود. و طولانی‌مدت فرض شود. سایر فرضیات کاربردی، شامل نگه داشتن تمام محصولات کازئین و گلوتن دور از دسترس اشخاص تحت رژیم است. چون رژیم یک ماده اعتیاد آور را از سیستم حذف می کند. ممکن است کودک کماکان به شدت نسبت به گندم و محصولات لبنی اشتیاق داشته باشد. افراد تحت رژیم همچنین باید از تماس با محصولات دربردارنده ی گلوتن و کازئین خودداری کنند. زیرا این محصولات برای این‌که اثرشان را بگذارند. نیازی به بلعیدن ندارند.

منابع در دسترس زیادی برای والدینی که کودکشان را در معرض رژیم قرار می‌دهند وجود دارد. اخیراً انواعی از غذاهایGFCF قابل دسترس شده است. مواد غذایی باید در اقتران با والدین کار کنند. تا مطمئن شوند که کودک تحت رژیم، مواد مغذی کافی را دریافت میکند. علاوه بر تغییرات رفتاری، سایر جنبه های زندگی آنها نیز باید تحت نظر قرار گیرد. (برای مثال، الگوی خواب).