ارزیابی بالینی تغذیه
اگر چه شیوه و آزمونهای پزشکی بسیاری برای ارزیابی عملکرد های وابسته به تغذیه نوزادان در دسترس هستند. اما زمانی که بعد عملکردی تغذیه وجود دارد، مشاهده تغذیه باید یک نقش مهم در فرایند حل مسئله بازی کند. هیچ چیزی جایگزین مجموعه چشم ها، گوشها و دستان آموزش دیده هنگام تلاش برای شناسایی علل زیربنایی بد عملکردی و توسعه استراتژی های درمانی مناسب نمی شود. به این دلیل مشاهده جزء کلیدی ارزیابی جامع بالینی تغذیه نوزادان در این بحث می باشد.
برای موثر بودن مشاهده، متخصص تغذیه باید دانش و درک کاملی از عملکرد طبیعی سیستم هایی که در تغذیه کودک با هم تعامل دارند، داشته باشد.به علاوه یک روش نظاممند برای سازماندهی این مشاهدات نیاز است تا مطمئن شویم که اطلاعات به صورت کامل جمع آوری شده اند.
هفت طبقه گسترده زیر ساختاری برای مشاهدات سازماندهی شده مرتبط با تغذیه نوزادان فراهم می کنند:
1. وضعیت و رفتار
2. کنترل حرکتی
3. پاسخ به محرک لمسی
4. کنترل دهانی- حرکتی
5. مکیدن, بلع و تنفس
6. کنترل فیزیولوژیک
7. مشاهدات کلی
ارزیابی ها و چک لیست های متعددی برای ارزیابی عملکرد تغذیه در کودکان وجود دارد. اما فرآیند پیچیده تغذیه از طریق مکیدن کمتر مورد توجه قرار گرفته است. شیوه اصلی تغذیه از راه دهان در ارزیابی بالینی تغذیه نوزادان مکیدن خواهد بود خواه از سینه مادر خواهر از شیشه. موارد بسیاری از ارزیابی هایی که در اینجا بیان می شوند قابل استفاده برای کودکان با سنین و توانایی های متفاوت هستند. اما تقویت از طریق قاشق و نوشیدن از لیوان در اینجا کمتر مورد توجه قرار می گیرد.
اگرچه ممکن است سختی در تغذیه شکایت اصلی و تمرکز اصلی در ارزیابی باشد. اما کل نوزاد باید در طی ارزیابی مورد توجه قرار گیرد. وضعیت پزشکی، وضعیت نورولوژیک، عملکرد عصبی- حرکتی، نیمرخ رفتاری و توانایی های رشدی کل نوزاد عوامل مهمی در عملکرد یا بد عملکردی تغذیه هستند. و ممکن است ارزیابی کامل نیاز داشته باشند.
فرایند ارزیابی
اگر یک فرایند پنج مرحله ای در ارزیابی بالینی تغذیه نوزادان جهت هدایت روند مشاهده و شکل دهی استراتژی های درمانی استفاده می شود.
1. جمع آوری اطلاعات و طرح ریزی مشاهده تغذیه:
اطلاعات زمینه ای درباره تاریخچه پزشکی و اجتماعی و نیز ماهیت مشکل تغذیه باید از طریق بررسی پرونده پزشکی و یا صحبت با پزشکان و پرستاران درگیر در مراقبت از نوزاد جمع آوری شود. باید با والدین یا مراقب به منظور شناسایی نگرانیهای خاص درباره تغذیه، شیوه های فعلی تغذیه و مشاهداتی در طول تغذیه داشتهاند، مصاحبه صورت گیرد.
مطالعات جمع آوری شده باید برای طرح ریزی ارزیابی تغذیه جمعبندی شوند. وسایل مورد استفاده در طراحی ارزیابی باید انتخاب و گردآوری گردند. برای مثال، ابزارهای تغذیه(مانند سر شیشه ها، پستانک ها یا ابزارهای خاص) یا انواع متفاوت غذا ها یا بافت ها باید آماده باشند. نیاز به تجهیزات برای کنترل وضعیت فیزیولوژیک باید مشخص شده باشد. مراحل مشاهده برای مهارت های متفاوت نیز باید طرحریزی شده باشند.
2.مشاهده تغذیه:
مشاهدات کلی: وضعیت فیزیولوژیک پایه ثبت می گردد. پوسچر، حرکت و مهارت رشدی در صورتی که برای متخصص تغذیه مشخص نشده اند باید به صورت اجمالی مشاهده شوند.
مشاهده طبیعی: شرایط معمول تغذیه باید مشاهده شود. این مشاهده شامل استفاده از شیشه و سرشیشه طبیعی، سینه مادر در زمان طبیعی تغذیه است. در بسیاری از موارد مشاهده تغذیه نوزاد توسط مراقب اصلی، موثرترین شیوه خواهد بود. اگر این شرایط امکان پذیر نبود، متخصص یا درمانگر باید تلاش کند ویژگیهای استاندارد شرایط تغذیه کودک را مشابه سازی کند. اما باید مشخص نماید که آیا تغذیه معمولی بوده و آن رفتارهای مشکل ساز عملاً مشاهده شده اند یا خیر.
مشاهده استخراج شده: جلسه مشاهده تغذیه می تواند برای استخراج رفتارها یا برای مشاهده مهارت های تغذیه ای که به صورت خود انگیخته اتفاق نیفتاده اند تغییر داده شده و اصلاح گردد. اثر متقابل مشاهده طبیعی و پاسخهای استخراج شده برای هر کودک بسته به نوع مشکلات تغذیه متفاوت خواهد بود. برای مشاهده برخی از رفتارهای تغذیه ای، ممکن است مشاهده تغذیه های بیشتری نیاز باشد. برای مثال اگر گزارش شده بود که کودک زمانی که بسیار مضطرب یا گرسنه است دورههایی از حبس تنفس دارد. اما در طول ارزیابی تغذیه آرام بوده و این وضعیت مشاهده نشده است. نیاز است مشاهدات بیشتری از نوزاد در این وضعیت متفاوت صورت گیرد.
کشف درمان:
بر اساس اطلاعات جمع آوری شده و مشاهدات تغذیه ، فرضیه های جهت توضیح مشکلات مشاهده شده شکل می گیرند .این فرضیه ها با تغییر جنبه های تغذیه نظیر بافت غذا ،ابزارهای تغذیه، پوزیشن و یا شیوههای تغذیه و نظارت بر تغییرات در عملکرد شکل می گیرند. این فرایند به شناسایی علل زیربنایی مشکل تغذیه و پیشنهاد استراتژی های درمانی کمک کند.
برای مثال، اگر در کودکی ریتم غیر طبیعی مکیدن،بلع و تنفس مشاهده شد.شیوه هایی برای کاهش سرعت جریان مایع ممکن است امتحان شود.اگر کاهش سرعت جریان مایع، الگوی تغذیه را بهبود بخشید یک جزء از مشکلات کودک احتمالاً کنترل دهانی ضعیف لقمه پیش از بلع است. سپس نقش غلظت مایع و اندازه لقمه می تواند بررسی شده و شیوه های متفاوت برای کاهش جریان مایع به عنوان قسمتی از برنامه درمانی در نظر گرفته شوند. موریس و کلین این فرایند را حرکت بین یک بررسی کامل مشکل و یک تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی توصیف میکند. یک سیستم ارزیابی که هر دوی این اجزا را با هم ترکیب می کند موثر و کارآمد خواهد بود.
ترکیب اطلاعات:
اطلاعات جمع آوری شده در طی ارزیابی تغذیه باید به صورت یک برنامه منسجم و منطقی با هم ترکیب شوند .این برنامه باید به درمانگر امکان پاسخ به سوالات زیر را که سوالاتی کلیدی در تعیین و شناسایی استراتژی های تغذیه مناسب هستند، بدهد.
1.سطح عملکرد کودک چقدر است. به طور ویژه نیازهای تغذیه ای کودک تا چه میزان به اندازه کافی و یا ایمن از طریق تغذیه دهانی تامین میشوند؟
2.چه عواملی در عملکرد تغذیه تداخل ایجاد می کنند ؟ آیا عوامل رشدی یا عملکرد غیر طبیعی بر یک یا حوزه های بیشتری از عملکرد تاثیر می گذارند ؟
3 عملکرد تغذیه کودک تا چه میزان با نگرانیها یا انتظارات فرد مراقب سازگاری دارد؟
4. آیا اطلاعات اضافی ضروری هستند؟ آیا باید آزمونها یا مذاکرات دیگری به منظور گردآوری اطلاعات بیشتر جهت طرح ریزی برنامه درمانی انجام شوند؟
5. آیا شیوه های مناسب برای بهبود عملکرد تغذیه دهانی در دسترس هستند؟
یکپارچه کردن نتایج:
با مشارکت متخصصان سلامت از رشته های متفاوت و اعضای خانواده در فرایند ارزیابی، متخصص باید نتایج را به طور موثر با هم یکپارچه نموده. و پیشنهاداتی برای ارزیابی های بیشتر یا شیوه های درمانی ارائه نماید. اگرچه داشتن جلسات با متخصصان رشتههای مختلف ایدهآل است. اما همیشه امکان پذیر نیست. ثبت نوشتاری اطلاعات ضروری است. اما بر برقراری ارتباط کلامی تاکید بیشتری شده است. ارتباط به صورت حضوری یا از طریق تلفن امکان ارائه بازخورد فوری به والدین و اعضای تیم دریافت بازخورد از آنها، امکان حل سریعتر ما از طریق مشکل را فراهم می سازد.
ارزیابی بالینی تغذیه و بلع کودکان
برخی از مشکلات کودکان شکاف کام
اینستاگرام کلینیک یاشا ـ خدمات گفتاردرمانی ـکاردرمانی ـ روانشناسی در گرگان
