راهکار های کاهش ترس از لکنت
حساسیت زدایی در درمان لکنت
بهترین راه برای غلبه بر ترس ، مواجه شدن با ترس است.
یکی از راهکارهایی که درمانگران می توانند به کودکان در غلبه بر ترسهایشان در رابطه با لکنت کمک کنند استفاده از شیوه های حساسیت زدایی در درمان است.
حساسیت زدایی فرایند کمک به افراد برای این است که کمتر به لکنت واکنش منفی نشان دهند. و پذیرش بیشتری نسبت به رفتارها و یا اتفاق هایی که آنها را ازار می دهد داشته باشند.
اصول حساسیت زدایی
اصول حساسیت زدایی برای مواجه شدن با ترس های مختلف مشترک است.
به کارگیری این اصول به زمان ، حمایت و در نظر گرفتن نیاز های حاص هر فرد نیاز دارد.
برای مثال ، وقتی افراد ترسی از ارتفاعات یا عنکبوت دارند می توان برای کمک به آنها بر غلبه از آن ترس فرایند حساسیت زدایی را برایشان اجرا نمود.
حساسیت زدایی شامل مواجه کردن افراد با چیزهایی است که از آن می ترسند. مثلا ارتفاع ، عنکبوت یا در این مورد لکنت.
حساسیت زدایی به یکباره انجام نمی شود. قرار دادن فردی که از عنکبوت می ترسد در اتاقی پر از عنکبوت حقیقتا می تواند ترس فرد را افزایش دهد. در عوض حساسیت زدایی بایستی به تدریج صورت گیرد. با موقعیت های آسان تر شروع شود. و به سمت موقعیت های سخت تر پیش رود. یعنی در طول یک سلسله مراتب تا زمانی که ترس کم شود.
بنابراین فردی با ترس از ارتفاع ممکن است از طبقه اول یک ساختمان شروع کند و سپس به تدریج از ترس های خودش در طبقه دوم و سوم و به همین ترتیب حساسیت زدایی کند.
کلید حساسیت زدایی عمدی بودن آن است. که با مواجه شدن فعالانه با اضطراب و انجام رفتار مورد هراس به صورت عمدی همراه می شود.
اصول حساسیت زدایی در یک نگاه :
شامل :
- مواجه سازی
- سلسله مراتبی
- عمدی بودن
به عنوان مثال در ابتدا وقتی از کودک خواسته می شود که از روی عمد لکنت کند ممکن است آن را خیلی ناراحت کننده بداند. این حالت تعجب آور نیست. چراکه درمانگر از کودک می خواهد از چیزی که از آن می ترسد و دوست ندارد مواجه گردد.
به همین علت است که استفاده از سلسله مراتب بسیار مهم است.
با استفاده از سلسله مراتب درمانگر می تواند موقعیتی را که بسیار آسان است و کودک می تواند به آن نزدیک شود را شناسایی کند.
مثلا لکنت کاذب به صورت همخوانی با درمانگر ، در اتاقی با خودش با درهای بسته ، یا به عنوان یک فعالیت شناسایی.
زمانی که کودک توانست حتی یک لکنت کوچک را در یک موقعیت کنترل شده به دقت تولید کند او آماده است که فرایند بالا رفتن از نردبان سلسله مراتب خودش را شروع کند.
بنابراین می تواند در موقعیت هایی که به تدریج سخت تر می شوند ، بازتر و راحت تر لکنت کند. در نهایت هدف برای کودک این است که قادر به صحبت کردن و لکنت کردن به طور آزادانه در هر موقعیتی بدون ترس شود. تا جایی که لکنت با احتمال کمتری بر روی توانایی کودک در گفتن آنچه او می خواهد بگوید تاثیر داشته باشد.
مسلما این کار زمان بر خواهد بود. اما با کمک درمانگر کودک قادر خواهد بود ترس خود را کاهش دهد. و در نتیجه به کودک در کاهش تنش و تقلا و اجتنابی که ناشی از ترس او از لکنت می شود کمک خواهد کرد.
نمونه ای از سلسله مراتب موقعیت ها از موقعیت های آسان به سخت:
- در اتاق درمان
- در سالن بیرون از اتاق درمان
- در اتاق درمان با یک دوست
- در یک رستوران خالی
- در رستوران با یک دوست
حساسیت زدایی نسبت به لکنت
این فعالیت ها می توانند شامل موارد زیر باشند.
- یادگیری در مورد لکنت
- یادگیری در مورد گفتار
- یادگیری در مورد لکنت افراد دیگر
- نزدیک شدن به لکنت خود
- ماندن در لحظه لکنت
- تغییر و اصلاح لحظه لکنت
حساسیت زدایی نسبت به شیوه های درمان لکنت
حساسیت زدایی همچنین برای کمک به کودکان در جهت راحت تر شدن با شیوه های تغییر گفتار ضروری است.
چرا که این شیوه ها گفتار کودک را متفاوت از دیگر کودکان می کند. و در نتیجه او نمی خواهد متفاوت باشد. البته او نمی خواهد لکنت هم داشته باشد. اما از آنجایی که استفاده از شیوه ها مستلزم تلاش است و چون شیوه هنوز برای او طبیعی نیست پس کودک دچار تعارض می شود.
به منظور کمک به کودکان برای راحت تر شدن با شیوه هایشان ما باید به آنها کمک کنیم تا فعالیت های حساسیت زدایی را برای شیوه های روانتر صحبت کردن هم بکار ببرند.
همچنین این کار تعمیم شیوه ها به موقعیت های واقعی را نیز سریع تر می کند.
در مجموع حساسیت زدایی جزء اصلی فرآیند درمان است.
صرف نظر از اینکه ما در حال کار کردن روی اهدافی برای پیشرفت نگرش ها و افزایش روانی ، یا کاهش تنش فیزیکی و تقلا در طی لحظه های لکنت داشته باشیم ، این نکته صادق است.
لینک های مرتبط با ” حساسیت زدایی نسبت به لکنت ” :
اینستاگرام و تلگرام کلینیک یاشا :
