کاهش سرعت گفتار
کاهش سرعت گفتار متداول ترین شیوه استفاده شده برای ایجاد روانی در افراد دارای لکنت است.
برخی درمان ها مانند ” گفتار کشیده ” شامل کاهش سرعت گفتار تا جایی است که به طور چشمگیری شروع به استفاده از سرعت یک سیلاب در هر ثانیه یا کمتر می کنند.
این درمان ها که ” شکل دهی روانی ” نیز نامیده می شوند. شامل افزایش تدریجی ( یا شکل دهی ) سرعت گوینده تا جایی که او از سرعت گفتاری طبیعی با روانی گفتاری بالا ، استفاده کند ، هستند.
با توجه به اینکه در این رویکرد ها در ابتدا گفتار بسیار غیر طبیعی است. بسیاری از کودکان خواهان تمرین گفتار با حالت غیرطبیعی در جهان واقعی نیستند.
حتی با این هدف که سرعت گفتاریشان نهایتا به سطوح طبیعی تر افزایش یابد. علاوه بر این تحقیقات نشان می دهند که رویکرد های محض شکل دهی روانی با بازگشت بالای سرعت همراه است. مخصوصا برای افرادی که تمرینات را تا انتهای درمان دنبال نمی کنند.
در برنامه جامع درمان لکنت نیز کاهش سرعت گفتار و افزایش مکث برای کاهش لکنت به کار برده می شود. و اعتقاد بر این است که این تغییرات در زمان بندی نباید این قدر برجسته باشد که منجر به کاهش در طبیعی بودن گفتار شود.
به این دلیل که گویندگانی که کاهش سرعت گفتار را به کار می برند با تحلیل سود و زیان مواجه می شوند؛ هرچه آهسته تر صحبت می کنند ، احتمالا گفتار روان تری را تجربه می کنند. ولی کمتر طبیعی به نظر می رسند. و احساس طبیعی بودن کمتری می کنند.
این سبک و سنگین کردن ، کودکان دارای لکنت را در موقعیت سختی قرار می دهد. آنها نمی خواهند که به خاطر لکنت، متفاوت از همسالانشان به نظر برسند.
همزمان نمی خواهند به خاطر زیاد آهسته صحبت کردن متفاوت از همسالانشان به نظر برسند. در نتیجه ممکن است انتخاب کنند که کاری نکنند!.
میتوان به آنها آموزش داد مه در سرعت کفتار ، کاهش کمی ایجاد کنند. و از مکث های نسبتا کوتاهی استفاده نمایند.
خوشبختانه برای افزایش روانی ، تنها یک تغییر کوچک در زمانبندی کمک کننده است. بنابراین کودکان می توانند یاد بگیرند تا سرعت گفتارشان را کاهش دهند. و کمی مکث هایشان را افزایش دهند. و این اصطلاحات را تنها زمانی به کار گیرند که می خواهند روان بودنشان را افزایش دهند.
مسلما اگر کودکان سرعتشان را خیلی کاهش دهند یا از سرعت آهسته به دفعات بیشتر استفاده کنند، روانتر خواهند بود. با این حال بستگی به خودشان دارد که تعیین کنند چه زمانی یا به چه میزان گفتارشان را آرام کنند.
هدف برای کودک کسب تعادلی برای اصلاح زمانبندی گفتار جهت افزایش روان بودن است.
بدون نیاز به اصلاحی که انقدر بارز باشد که آنها فکر کنند استفاده از روش در گفتار محاوره غیر ممکن است.
ملازم این تعادل توجه به این مطلب است که در درمان از کودک خواسته نمی شود که به روان بودن کامل و یا بدون استفاده از شیوه ها برسد. بلکه به جای آن به بهبود روانی نائل می شود.
اصلاح سرعت گفتار و افزایش مکث به این روش یک راهبرد معمول برای گویندگان بدون لکنت است.
برای مثال وقتی گوینده ای با یک کلمه جدید یا نا آشنا مواجه می شود می تواند سرعت را در گفتن صحیح آن کلمه کاهش دهد. افراد بدون لکنت این کار را بدون تقلا انجام میدهند. افراد دارای لکنت نیاز به تمرین دارند. تا قادر به کاهش سرعتشان برای رد شدن از کلمه سخت و پس از آن افزایش سرعتشان به سطح طبیعی بعد از اینکه مشکل رد شد باشند.
فردی که لکنت باید دستکاری زمانبندی مورد نیاز برای کسب آرامی مطلوب ( روان بودن ) را در موقعیت های گوناگون فرا گیرد.
اگرچه تغییرات جزئی در زمانبندی برای کودک برای یادگیری و ثبات از تغییرات بارزتر آسان تر است. اما هنوز این اصطلاحات گفتاری نیاز به تمرین دارند.
بنابراین درمانگران باید آماده باشند تا زمان کافی را در درمان برای کمک به مراجعانشان در یادگیری ماهر شدن مهارت های گویایی جدید صرف کنند. این کار از طریق یک سلسله مراتب آسان به سخت می تواند انجام گیرد .
لینک های مرتبط با ” کاهش سرعت گفتار ” :
انواع روش های درمانی لکنت زبان
آدرس اینستاگرام کلینیک توانبخشی باشا :
کانال تلگرام کلینیک یاشا :