تغییرات در الگوی تنفسی:

تعداد و دوره های دم و بازدم و وقفه های بین تنفسها می توانند متفاوت باشند. با این حال بعضی از این تفاوتها غیرطبیعی هستند و بد عملکردی در تنظیم مرکزی تنفس را نشان می دهند.

آپنه:

آپنه به توقف جریان هوای تنفسی با هر مدتی گفته می شود.

آپنه های کوچک کمتر از ۱۵ ثانیه می توانند در هر سنی طبیعی باشند. اگرچه وقفه های کوتاه مدت در تنفس از نظر تکنیکی به عنوان آپنه در نظر گرفته می شوند. نامگذاری به عنوان وقفه های تنفسی آنها را از وقفه های آپنه ای که غیرطبیعی هستند، متمایز می کند.

در صورتی که وقفه های تنفسی طولانی تر از ۲۰ ثانیه باشند یا همراه با سیانوز، رنگ پریدگی شدید ، هایپوتونی یا کاهش ضربان قلب شوند، پاتولوژیک تلقی می گردند.

آپنه ممکن است مرکزی ، انسدادی یا ترکیبی باشد.

آپنه مرکزی

در آپنه ی مرکزی هیچ تلاش تنفسی وجود ندارد و دیافراگم حرکت نمی کند. چرا که از سیستم تنفس مرکزی در ساقه ی مغز هیچ سیگنالی دریافت نمی کند.

آپنه انسدادی

در آپنه انسدادی، تلاش تنفسی وجود دارد. اما تبادل هوا صورت نمی گیرد. دیافراگم به حرکت خود ادامه می دهد. اما جریان هوا عموما به دلیل انسداد راه هوایی فوقانی مسدود شده است. این انسداد ممکن است به دلیل روی هم افتادگی مسیر هوایی به دلیل تراکئومالاسی یا اسپاسم حنجره باشد. بازگشت اسید از معده ( GER ( نیز میتواند منجر به آپنه ی انسدادی شود.

مواد بازگشت شده می توانند به طور مستقیم مسیر هوایی را مسدود کنند و آن را ببندند. بنابراین تحریک گیرنده های حسی که توسط مواد بازگشت شده اتفاق می افتد باعث بروز یک اسپاسم حنجره در نتیجه تحریک عصب واگ می گردد.

آپنه ترکیبی

آپنه ی ترکیبی، ترکیبی از آپه ی مرکزی و انسدادی است. کودک ممکن است در ابتدا دچار یک آپنه ی مرکزی شده باشد. زمانی که کودک برای آغاز تنفس تلاش می کند، ممکن است هیچ جریان هوایی به دلیل وجود نوعی انسداد وجود نداشته باشد.

در حین تغذیه کودک می تواند هم آپنه ی مرکزی و هم آپنه ی انسدادی را داشته باشد.

در صورتی که کودک نفس خود را برای مدت طولانی در طی مکیدن – بلع تغذیه ای حبس کند، در ابتدا سازوکارهای مرکزی پاسخگو هستند. آپنه ی انسدادی می تواند زمانی که راه هوایی به وسیله ی لقمه مسدود شده است. نیز در طی تغذیه اتفاق بیفتد که این حالت زمانی که روی هم افتادگی ساختاری مسیر هوایی وجود دارد یا اسپاسم برونش یا حنجره در نتیجه تحریک عصب واگ اتفاق بیفتد بیشتر محتمل است.

در چنین مواردی با کودک به صورت خود به خودی و بدون مداخله بهبود می یابد. یا اینکه ممکن است آپنه منجر به کاهش سطح اکسیژن و کاهش ضربان قلب شود.