اختلال شنوایی

مقدمه

والدین سهند اظهار کرده اند که او از کودکی دچار مشکلاتی بوده است. اما اولین بار آنها وقتی سهند یک سال و نیمه بوده است به دلیل حرف نزدنش او را نزد پزشک برده بودند. طبق گفته والدین بعد از معاینات متعدد پزشک به آنها گفته بود که سهند مشکل شنوایی دارد. و باید پیش متخصص برده شود. ولی آنها در باره اختلال شنوایی اقدامی نکرده بودند.

در نهایت وقتی سهند سه سال داشت و نمی توانست صحبت کند برای معالجه اقدام کردند. از همان زمان او را بعنوان کودک دارای نقص شنوایی تشخیص و سهند را در مهد کودک ویژه ناشنوایان ثبت نام کردند. او از آن زمان از سمعک و آموزش تیم توانبخشی استفاده می کند.

تعاریف و مفاهیم

ناتوانی شنوایی بر اساس درجه از دست دادن شنوایی تعریف می شود. به این معنی که حساسیت شخصی نسبت به بلندی و شدت صدا و زیروبمی و تکرار صدا ارزیابی می شود. واحدی که برای اندازه گیری شدت صدا مورد استفاده قرار می گیرد دسی بل است. محدوده آن برای شنوایی انسان تقریبا از 5 تا 130 دسی بل می باشد.

صداهای بلندتر از 130 دسی بل برای گوش انسان بسیار دردناک خواهد بود. تکرار صدا به وسیله تعداد چرخه هایی است که مولکولهای ارتعاش کننده در ثانیه کامل می کنند. واحد اندازه گیری این چرخه ها در ثانیه هرتز HZ می باشد.

گوش انسان از 20 تا 15000 هرتز را می تواند بشنود. صداهای صحبت کردن از 300 تا 4000 هرتز و صدای موسیقی پیانو از 2705 تا 4186 هرتز می باشد. اگرچه گوش انسان می تواند صداهای 15000 هرتز را هم بشنود ولی صداهای محیط بین 300 تا 4000 هرتز است.

طبقه بندی

ناتوانیهای شنوایی یکی دیگر از معلولیت هایی است که می توان آن را بر اساس شدت وضعیت تقسیم بندی کرد. این تقسیم بندی برای مواقعی که استراتژی ها و راه حلهای مختلف طرح ریزی می شوند. باید با حساسیت خاصی صورت گیرد.

سیستم تقسیم بندی بر اساس شدت وضعیت است و اطلاعات مربوط به توانایی کودک در فهمیدن صحبت را در سطوح مختلف ارائه میدهد.

این طبقه بندی ها به شرح زیر است.

ناشنوایی بسیار اندک بین 0 تا 25 دسی بل. مشکل زیادی برای شنیدن صدای سخن گفتن معمولی وجود ندارد.
ناشنوایی خفیف بین 25 تا 40 دسی بل. فرد معمولا با صداهای ضعیف مشکل دارد و گاهی برای شنیدن بعضی از صحبت های معمولی مثل گفت و گوهای گروهی هم مشکل پیدا می کند.
ناشنوایی متوسط بین 40 تا 60 دسی بل. اغلب اوقات برای شنیدن صحبتهای معمولی مثل گفت و گوها یا مکالمات عادی مشکل دارد و گاهی در شنیدن گفتوگوهای بلند نیز دچار مشکل مشکل می شود.
ناشنوایی شدید و مداوم شضامل سخت شنیدن و کری است و در 60 تا 80 دسی بل می باشد. حتی در صورت بلند صحبت کردن و بالا بردن صدا فرد در شنیدن دچار مشکل است.
ناشنوایی عمیق یا سنگین کری 80 دسی بل یا بیشتر. که معمولا حتی صداها یا صحبتهای بسیار بلند هم شنیده نمی شود.

ویژگی ها

این کودکان از نظر هوشی مانند بچه های معمولی هستند. مدو در 1980 می گوید: شباهت در نمرات هوشی هنگامی دیده می شود که برای آزمایش هوش کودک ناشنوا از ابزار غیر لفظی استفاده شود. و دانش آموز نیاز به پاسخ های لفظی نداشته باشد.

او همچنین می گوید باید در مورد توانایی زبان، صحبت کردن و اشارات افراد ناشنوا آمار و شواهد کافی جمع آوری شود. و در طرح و اجرای تستها و بعد هم تجزیه و تحلیل نتایج آنها مورد استفاده قرار گیرد.

رشد مهارتهایی مثل زبان و صحبت کردن تحت تاثیر ناشنوایی قرار می گیرد و در نتیجه بر مهارتها یا کارایی های اجتماعی و تحصیلی هم اثراتی دارد.

این مشکلات با استفاده از تکنیک ها و استراتژی های خاص قابل حل هستند.