ارزیابی در درمان جامع لکنت

یک رویکرد جامع برای درمان نیاز به یک رویکرد جامع برای ارزیابی دارد. چرا که لکنت شامل ویژگی هایی است که به راحتی بیشتری اندازه گیری می شوند. مثل ناروانی ظاهری. و ویژگی هایی که با راحتی کمتری اندازه گیری می شوند. مثل واکنش ها به لکنت. بکارگیری انواع شیوه های ارزیابی ضروری است.

علاوه بر این به خاطر اینکه درمان بر اساس چارچوب ICF قرار می گیرد در نتیجه ارزیابی هم باید بر اساس ICF باشد. ارزیابی می تواند به صورت غیر رسمی و یا رسمی صورت گیرند.

ارزیابی بخش آسیب

برای اندازه گیری ناروانی ظاهری ” آسیب” شیوه های گوناگونی برای شمارش ناروانی می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

لکنت متغیر است بنابراین :

ما نیاز به جمع آوری داده ها از موقعیت های گوناگون داریم.
ما نیاز به داده های کافی از گفتار مراجع داریم تا تصویر کاملی از رفتار گفتاری فرد را نشان دهد.

ارزیابی های غیر رسمی با استفاده از برگه ثبت ناروانی

تعداد ناروانی ها، نوع ناروانی ها ، ادراک ما از تنش و رفتار های ثانویه
ثبت سایر ویژگی های گفتاری و ارتباطی مانند سبک ارتباطی، سرعت گفتار و غیره .

ارزیابی های رسمی به ما کمک می کنند تا رفتار های ظاهری لکنت را ثبت کنیم.

ارزیابی فراوانی لکنت بر اساس SS%
ارزیابی شدت لکنت بر اساس مقیاس SR
ابزار اندازه گیری شدت لکنت SSI_4 : ارزیابی شدت لکنت بر اساس فراوانی، دیرش و رفتارهای همراه لکنت.
ارزیابی لکنت کودکی TOCS برای سنین 4 تا 12 سال : ارزیابی 4 موقعیت گفتاری مختلف.

به یاد داشته باشیم که شدت لکنت برابر با تاثیر لکنت نیست. بعضی از افراد لکنت زیادی می کنند ولی تاثیر کمی را تجربه می کنند.

ارزیابی واکنش ها

با مراجع خود در مورد افکار و احساساتی که در مورد لکنت دارد صحبت کنیم.

اگرچه از قدیم گفتاردرمانگران زیاد تمایل به صحبت کردن در مورد لکنت با کودک / نوجوان ندارند. اما این تنها راهی است که ما می توانیم تجربه آنها را درک کنیم. مراجعان در وهله اول با این قضیه راحت نیستند. اما حمایت و تایید این کار به آنها کمک می کند تا درک کنند ما برای کمک کردن به آنها حضور داریم. در واقع درمان با این ارزیابی آغاز می شود.

ارزیابی بر اساس ایجاد یک پوشه برای هر مراجع اطلاعات ارزشمندی را ایجاد می کند.

یادداشت برداری های مختلف در جلسه در هنگام صحبت با مراجع
پرسشنامه ، فرم ها و چک لیست های غیر رسمی
ثبت رفتارهای مشاهده شده توسط درمانگر، معلمان ، خانواده و همسالان

ارزیابی های رسمی در ارزشیابی واکنش های عاطفی ، رفتاری و شناختی مراجع کمک می کند.

ارزیابی رفتاری برای کودک / نوجوانان سن مدرسه دارای لکنت یا BAB ، شامل تست نگرش های کودکان به صحبت کردن (CAT).
ارزیابی جامع تجارب گویندگان از لکنت که واکنش های عاطفی، رفتاری و شناختی و موارد دیگر را برای سن 6 تا 12 سال و 13 تا 17 سال مورد سنجش قرار می دهد.

تاثیر منفی لکنت

با مراجع خود در مورد تاثیری که لکنت بر روی زندگی او گذاشته است صحبت کنیم.

. آیا لکنت توانایی او را در این موضوعات تحت تاثیر قرار داده است ؟

گفتن آنچه می خواهد بگوید.
انجام دادن آنچه می خواهد انجام دهد.
کسی باشند که می خواهد باشد.
تعامل داشتن با همسالان ، اعضای خانواده و معلمان.

آیا نگران تاثیر لکنت در زندگی آینده خود است ؟

ارزیابی OASES ، تاثیر منفی لکنت را بر زندگی افراد به طور مستقیم از طریق دو بخش ارتباط کاربردی در موقعیت های اصلی ( منزل، مدرسه ، موقعیت های اجتماعی ) و کیفیت زندگی مورد سنجش قرار می دهد.

ارزیابی باید در طول فرایند تشخیص و درمان صورت گیرد. اندازه گیری های مکرر نه تنها اطلاعاتی را در مورد وجود و شدت اختلال فراهم می کنند. بلکه اطلاعاتی را نیز فراهم می نماید . که می توانند در این موارد کمک کنند. در نوشتن اهداف و طراحی درمان ، ثبت تغییرات در طول زمان در تعیین زمانی مهارت های ارتباطی کودک / نوجوان به اندازه کافی برای تضمین ترخیص از درمان و برای پی گیری کودک / نوجوان بعد از ترخیص برای اطمینان بخشیدن در اینکه پیشرفت های ارتباطی تثبیت شده اند.

در نهایت یک ارزشیابی کامل فقط به اختلال لکنت اختصاص ندارد و نیاز است تا جنبه های دیگر رشد گفتار و زبان را نیز در نظر گرفته و در صورت لزوم ارزیابی صورت گیرد.