اختلال فروپاشی در دوران کودکی:

توصيف: درويرايش چهارم از کتاب تشخيصی و اماری بيماری های روانی (DSM)تاليف انجمن امريکا معيار های زير برای تشخيص اختلال فروپاشی در دوران کودکی مطرح شده است:

• رشدطبيعی به مدت حداقل دو سال

• از بين  رفتن قابل ملاحظه ای از مهارتهای زبانی ياد گرفته شده ی زبان،مهارت های اجتماعی ،مهارتهای اجابت مزاج،توانايي حرکتی و بازی کردن

• غير  طبيعی شدن قبل از ۱۰سالگی در حداقل دو مورد از سه مورد به طور همزمان:۱_کنشهای ارتباطی ،۲_برقراری ارتباط يا الگوهای تکراری عملی رفتاری يا کرداری ،

اين اختلال که نشانگان هلر(HELLER)ناميده می شود را نمی توان جزو علايم ماليخوليا يا اختلال تکاملی فراگير (PDD)دوران کودکی ،قلمداد کرد.

ميزان ابتلای جنس مذکر بيشتر از جنس مونث و با نسبت ۴به ۱ يا ۸به ۱ می باشد.

شروع بيماری ،پس از سن ۳سالگی بوده و ممکن است ناگهانی و يا تدريجی باشد.به نظر می رسد در برخی موارد،يک رويداد زمينه ساز مانند تولد برادر يا خواهر،صدمات ناشی از حوادث ،و يا بستری شدن در بيمارستان به دليل عمل جراحی غير اضطراری ،وجود داشته باشد.

علت شناسی:

علت بروز بيماری نامشخص بوده،ولی احتمال دخيل بودن عوامل عصبی ،زيستی،مطرح می باشد و معمولا اختلالاتی در نوار مغزی وجود دارد.

اختلال های گفتاری زبانی:

• ازبين رفتن يا ضعف شديد در مهارتهای برقراری ارتباط(اعم از ادراکی يا بيانی)

اختلال های همراه اختلال فروپاشی کودکی و ساير مشکلات:

• مشکلاتی در زمينه کنش های متقابل اجتماعی

• مقاومت در برابر تغيير

• بيش فعالی

• ترس و اضطراب بيش از حد

• ضعيف شدن مهارت های خود ياری (بخصوص کنترل ادرار و مدفوع)

• ضعيف شدن عملکرد هوشی

• اختلال تشنجی

ارزيابی:

• تمامی زمينه مهارتهای ارتباطی (زبان ادراکی،زبان بيانی و مهارتهای کاربردی)را ارزيابی کنيد.

شيوه مداخله:

• مشارکت در برنامه های مداخله ای زود هنگام را تشويق کرده و فعاليت های رشد زبانی را در برنامه بگنجاند.

• الگوهای کنش متقابل در زمينه برقراری ارتباط ورشد زبان را برای والدين و مراقبان ارائه کنيد.

معيار های  تشخيصی اختلال فروپاشی دوران کودکی:

• رشد  کاملا اشکار،حداقل در ۲ سال اول پس از تولد ،که خود به وسيله ارتباطات کلامی و غير کلامی متناسب باسن،روابط اجتماعی،بازی و رفتار های سازشکارانه مناسب مشخص

• از دست رفتن  مهارتهايي که قبل از سن ۱۰ سالگی کسب شده،به گونه ای که از نظر بالينی حائز اهميت بوده و حداقل در دو مورد از عرصه های زير مشاهده شود:

1. زبان بيانی و درکی

2. مهارتهای اجتماعی يا رفتار سازشکارانه

3. کنترل ادرار يا مدفوع

4. بازی

5. مهارتهای حرکتی

• اختلالاتی در عملکرد،حداقل در دو مورد از سه مورد زير:

1. اختلال مشخص در کنشهای متقابل اجتماعی(مانند اختلال در رفتار های غير کلامی،ناتوانی در برقراری روابط با همسالان خود،فقدان حالتهای متقابل اجتماعی يا عاطفی)

2. اختلال مشخص در برقراری ارتباط(ناگويي و يا تاخير در آن ،ناتوانی در اغاز و يا ادامه بحث،استفاده از زبان به صورت تکراری و کليشه ای،ناتوانی در متقاعد ساختن ديگران)

3. الگوهای محدود،تکراری و کليشه ای برای رفتار ،علايق و فعاليت ها و از جمله اداهاو حرکات کليشه ای

4. اين اختلال را نمیتوان به راحتی،جزو علايم ماليخوليا و يا ديگر اختلالات رشدی فراگير خاص ؛قلمداد شود.

اتیسم متمایز با اختلال فروپاشی دوران کودکی

انواع اختلال طیف اوتیسم

همه چیز درمورد اختلال فروپاشی دوران کودکی