اختلال بلع و کوید 19 (کرونا)

(دیسفاژی حلقی) و COVID-19

از شایع ترین نشانه ها در درگیری شدن با بیماری کرونا ویروس ،به صورت جدیARDS (سندروم دیسترس تنفسی حاد )است. که در بسیاری از بیماران مبتلا احتیاج به پشتیبانی تنفسی تهاجمی یا غیر تهاجمی در بخش مراقبتهای ویژه است. و حالا اتفاقی ک می افتد:

دیسفاژی حفره حلقی ممکن است برای بیماران بوجود بیاید ک نتیجه عدم هماهنگی بلع تنفسی است. ک در ARDSوجود دارد یابه دنبال مداخلات پشتیبانی تنفسی رخ دهد. در این توضیحات ما سعی داریم خطر و عوارض دیسفاژی حنجره را ک در بیماران مبتلا به COVID-19 بوجود می اید. را برجسته کنیم و بگوییم ک حتما به کمک پرشکان و توانبخشان مداخلات اولیه در صورت لزوم انجام بگیرد .

کرونا ویروس ک توسط بهداشت جهانی در تاریخ ۱۱مارس ۲۰۲۰همه گیری اعلام شده در حال حاضر بخش بهداشت جهانی را تحت فشار زیادی قرار داده.بسته به روند بیماری در افراد ،بیماران مبتلا ممکن است . طیف وسیعی از مشکلات را تجربه کنند ک میتواند به عنوان اختلالات جسمی،روانی،و یا شناختی اشکار شود.

یکی از شایع ترین نشانه های این ویروس در بیمارانی ک به صورت جدی و‌شدید درگیر شدند،سندرم دیسترس تنفسی حاد (ARDS)است. بیشتر بیماران ک به این ویروس مبتلا هستند سرفه و تنگی نفس را گزارش میدهند. که در نهایت بسیاری از ان ها با پشتیبانی تنفسی تهاجمی یا غیر تهاجمی در (ICU)بخش مراقبت های ویژه انقال داده می شوند. در ای بخش یک عارضه مکرر ک ممکن است پس از لوله گزاری ایجاد شود ،دیسفاژی حفره حلقی است.

دیسفاژی حفره حلقی:

نوعی اختلال بلع است ک به دلیل اختلالات ،حفره دهان ،حلق،حنجره یا اسفنکتر فوقانی مری بوجود می اید. وبه علت برهی شرایط سلامتی مرتبط است با شرایط تنفسی و عصبی یا اناتومیک.
و از نشانه های آن :دشواری در بلع ،نارسایی بینی،آسپیراسیون به مجاری انفسی و یا وجود پس مانده در حلق است. از دلایل دیسفاژی در بیماران مبتلا به COVID-19 ک دارای مشکل تنفس شده اند،عدم هماهنگی بین بلع و تنفس است.

زمان بندی دقیق و هماهنگی در بین چرخه های بلع و تنفس از مهم ترین مکانیسم های دفاع راه هوایی است. و هر دو سیستم وابستگی عصبی ،فیزیولوژیکی ،ساختاری عملکردی دارند.
بلع،بیماران مبتلا به COVID-19را در برابر دیسفاژی اسیب پذیر میکند. ک منجر ب وخامت بیشتر عملکرد تهویه می شود.
با این حال کمدیریت عوارض پس از بیماری و ابتلا به ویروس کرونا از طریق تهویه تهاجمی یا غیر تهاجمی برای زنده ماندن بیماران ضروری است. کسانی ک زنده می مانند در معرض ابتلا به دیسفاژی حفره حلقی هستند.