ناروانی گفتار یا لکنت
یک نوع از اختلال گفتاری میباشد. که فرد، دچار مشکلاتی چون تکرارنمودن یا کشیده گویی حروف اول، بیان با تقلا و پر فشار بخش اول کلمه و یا توقف کامل کلمه را موجب میشود.
در هر سنی لکنت میتواند اتفاق بیفتد، اما شایعترین زمان در حدود ۲ تا ۴ سال است.
به لحاظ آماری پسران بیشتر از دختران دچار لکنت زبان میشوند و بنا به گزارش برخی منابع بین ۱۸ تا ۲۴ ماهگی آغاز شده و تا حدود ۵ سالگی دیده میشود .
این کودکان ممکن است در این سن ناروانی طبیعی داشته باشند. که فقط آسیب شناس گفتار و زبان پس از ارزیابی ازطبیعی بودن یا لکنت بودن فرزندتان آگاه است. بنابراین اگر شاهد ناروانی فرزندتان هستید حتما برای ارزیابی برده و در ضورت امکان پیشگیری نمایید .
در حدود ۶-۷ سالگی که مصادف با شروع مدرسه است. کودک به دلیل شرایط هیجانی و افزایش استرس ها، احتمال بروز لکنت بیشتر شود.
لکنت زبان علاوه بر کودکان، اغلب در بزرگسالان هم دیده میشود. لکنت زبان ناگهانی در بزرگسالان یکی از موارد شایعی است که ممکن است هر فردی به آن دچار شود و سن و جنس خاصی را شامل نمیشود.
لکنت در بزرگسالان به صورت گرفتگی زبان خود را بروز میدهد و در موقعیتهای خاص در ادای برخی از کلمات فرد دچار مشکل میشود. اغلب بزرگسالانی که در ادای برخی از کلمات مشکل دارند. در ارتباطات خود سعی میکنند. از کلمات جایگزین استفاده کنند. تا لکنت خود را پنهان کنند، حتی برخی افراد تا حد امکان سعی میکنند. از صحبت کردن اجتناب کنند.
از عوامل مهمی که باعث تشدید لکنت زبان ناگهانی در بزرگسالان میشود. میتوان به شوک های عصبی، کمبود اعتماد بهنفس، شخصیت خجالتی فرد، عدم تمرکز و عدم توانایی در برقراری روابط با دوستان را نام برد.
گفتاردرمانی و کاردرمانی آنلاین