تسهیل رشد کودکان فلج مغزی

مرحله سوم

مرحله سوم : نشستن : برخاستن از روی صندلی

بعد از این که کودک توانست با کمک بایستد آموزش ایستادن به تنهایی را آغاز کنید. ایستادن از روی صندلی نسبت به ایستادن از روی زمین برای کودکان مبتلا به فلج مغزی آسان تر است. به کودک کمک کنید حرکات صحیح را بیاموزد.

انتقال صحیح از وضعیت نشسته به وضعیت ایستاده:

کف پای کودک را به طور صاف بر روی زمنی قرار دهید به طوری که ساق پا در وضعیت قائم و صاف قرار گیرد.
کودک را به سمت جلو خم کنید به صورتی که باسن کودک از روی صندلی بلند شود. کودک را از ناحیه زیر بازو ها نگه دارید.
بلند شدن و نشستن بر روی باسن را تمرین کنید.

وقتی کودک توانست باسنش را از روی صندلی بلند کند آماده یادگیری ایستادن است.

در حالی که کودک ایستاده است آرام آرام دست هایتان را به سمت پایین آرنج کودک بیاورید و بدن کودک را به سمت جلو متمایل کنید.
کودک را با باسن صاف بایستانید.

سپس به کودک اجازه دهید خودش را بالا بکشد.

اگر در این حرکت نیاز به کمک داشت زانو های کودک به سمت پایین فشار دهید. به طوری که برای ایستادن به سمت جلو متمایل شود.
اکون سعی کنید کودک بدون کمک بایستد.
اگر بازوهای کودک به سمت عثب کشیده شود او می تواند با نگه داشتن یک چوب ، بازوهایش را جلو بدن نگه دارد.
کودک را با باسن صاف بایستانید.

این تمرینات در هنگام استحمام ، لباس پوشیدن و در آوردن لباس در توالت و بازی کردن انجام دهید.

مرحله سوم : حرکت کردن از جایی به جای دیگر : چمباتمه زدن و ایستادن

بر روی زانو ها وضعیت چمباتمه ، وضعیت مناسبی جهت ایجاد کشش بر عضلات سفت پاشنه پا است. بسیاری از کودکان در وضعیت چمباتمه نیاز به حمایت زیادی دارند. این وضعیت برای توالت رفتن و بازی حائز اهمیت است.

آموزش برای وضعیت چمباتمه

به کودک کمک کنید تا بر روی دست ها و پاهایش تعادل داشته باشد.
زانو هایش را نگه دارید.
او را به جهات مختلف به آرامی حرکت دهید.
کودک را تشویق کنید از وضعیت چمباتمه بایستد.
زانوهای او را وقتی به جلو دست دراز میکند به سمت پایین فشار بدهید.
پاهای او را صاف روی زمین قرار دهید.
به آرامی او را در جهات مختلف تکان دهید.
او را تشویق کنید از حالت چمباتمه بایستد.

تعادل خوب در وضعیت ایستاده بر روی زانوها ایستادن را آسان تر می کند.

جهت بهبود تعادل در وضعیت ایستاده بر روی زانو ها:

ابتدا با وضعیت نشسته روی پاشنه پاها شروع کنید.
کودک را از ناحیه شانه نگاه دارید.
به کودک کمک کنید تا به سمت جلو خم شود . و در حالی که باسنش صاف است بر روی زانوهایش بایستد.
سپس کمک کنید تا بر روی پاشنه پاهایش بنشیند.
این عمل را مجددا به آهستگی انجام دهید.
وقتی کودک توانست بر روی زانوهای خود بایستد به آرامی او را به طرفین هل دهید.

این تمرینات را در هنگام استحمام ، لباس پوشیدن ، بلند شدن از توالت و بازی کردن انجام دهید.

مرحله سوم : حرکت کردن از جایی به جای دیگر : راه رفتن

کودک برای گام برداشتن لازم است حین این که یک پایش را جابه جا می کند بتواند وزنش را بر روی پای تکیه گاه قرار دهد.

بسیاری از کودکان مدتها طول می کشد تا راه رفتن به تنهایی را یاد بگیرد. و برای راه رفتن ممکن است به وسایل کمکی ویا آتل نیاز داشته باشند.

ابتدا کودک را تشویق کنید تا به پهلو راه برود.
سپس کودک را تشویق کنید به سمت جلو راه برود.
کودک را مقابل پاهایتان قرار دهید و به او کمک کنید تا وزنش را از یک پا به پای دیگر منتقل کند.

هنگامی که کودک پیشرفت کرد :

کودک را از ناحیه باسن و یا آرنجش نگه دارید.
به او کمک کنید تا وزنش را بر روی پاهایش منتقل کند.
به تدریج از میزان کمک خود به کودک بکاهید.
برای ثبات بیشتر یک فرد بزرگسال بر روی یکی از صندلی ها بنشینید.

راه رفتن را در هنگام بازی و انجام فعالیت های خودیاری تمرین کنید.

مرحله سوم : خودیاری : خوردن و نوشیدن

ضمن حفظ وضعیت مناسب کودک در هنگام نشستن ، میزان کمک را در حین خوردن و آشامیدن کاهش دهید. به کودک بیاموزید که به تنهایی غذا بخورد. و خودش فنجان را نگه دارد. کودک ممکن است برای بسته نگه داشتن فک خود نیاز به کمک داشته باشد.همیشه غذا و نوشیدنی را به طور مستقیم در جلوی کودک قرار دهید تا کودک بتواند سرش را جلو نگه دارد.

در هنگام غذا خوردن:

با نگه داشتن پشت مچ کودک به او کمک کنید تا قاشق را نگه دارد.
به او کمک کنید تا دست دیگرش را کاملا صاف بر روی میز قرار دهد.
از قاشقی استفاده کنید که گودی کمی داشته باشد و به راحتی خم نشود.
دره نگام غذا خرودن به کودک کمک کنید تا هر دو دستش را به طور کاملا صاف روی میز قرار دهد.
کف پاها باید به طور صاف بر روی میز قرار گیرد.

در هنگام نوشیدن:

بازوی کودک را جلوی میز قرار دهید
کودک با هردو دستش لیوان را نگه می دارد و آرنجهایش را خم میکند.
دست های او را به جلو بیاورید.

اگر عضلات کودک خیلی شل باشد و بجلو خم شود از میزی که بلندتر است استفاده کنید . تا کودک بهتر بتواند خودش را صاف نگه دارد.

مرحله سوم : خودیاری : شست و شو

به کودک بیاموزید خودش را بشوید برای کودک وضعیت هایی را انخاب کنید که تشویق شود تمرین نشستن و ایستادن را انجام دهد. اگر کودک در وضعیت مناسب بنشیند که ثبات بهتری دارد ، بادگیری استحمام در این حالت برایش راحت تر است.

اگر کودک نتواند زانوهایش را صاف کند او را بر روی یک چهارپایه و یک صندلی کوتاه بنشانید.
اگر کودک در حال یادگیری ایستادن است او را در وضعیت ایستاده بشویید.

مرحله سوم : خودیاری : لباس پوشیدن

به کودک بیاموزید تا در هنگام لباس پوشیدن به شما کمک کند. کودک را تشویق کنید تا دست ها و پاهای خود را بلند کرده و لباس بپوشد و در آورد.

وضعیتی را برای کودک انتخاب کنید که او را به تمرین نشستن ، زانو زدن و ایستادن تشویق کنید. پوشیدن لباس را از سمتی که مشکل بیشتری دارد آغاز کنید. و هنگام کندن لباس از سمتی که مشکل کمتر دارد آغاز کنید.

ابتدا لباس را در طرف آسیب دیده بپوشانید و سپس در طرف سالم.

مرحله سوم : خودیاری : توالت رفتن

آموزش توالت رفتن را قبل از 18 ماهگی آغاز نکنید.

قبل از شروع آموزش کودک برای توالت رفتن ، توجه به زمان ادرار و مدفوع کودک در طول روز بسیار حائز اهمیت است. زمان انجام این عمل را در طول روز یادداشت کنید.

وقتی که شما زمان انجام این عمل را در طول روز مشخص کردید ، می توانید روزانه او را در همان ساعات روی لگن بنشانید. زمانی که کودک در لگن ادرار و مدفوع می کند او را تشویق کنید و در صورت عدم انجام دفع او را سرزنش نکنید. اما او را مورد تشویق نیز قرار ندهید. با این عمل به او نشان خواهید داد که از او می خواهید در لگن ادرار و مدفوع کند.

کودک را نباید بیشتر از ده دقیقه روی لگن نگه داشت. در ابتدا ممکن است مجبور شوید در کنار او باقی بمانید. آنچه را که میخواهید انجام دهید برای او توضیح دهید.

سرانجام کودک روش هاییی را برای رفتن به توالت فرا می گیرد. او برای در آوردن لباس و تمیز کردن خود نیاز به کمک خواهد داشت. او ممکن است برای حفظ تعادل خود نیاز به کمک داشته باشد. او ممکن است برای این که بتواند در وضعیت صحیحی بر روی توالت بنشیند از صندلی مخصوصی استفاده کند.

بعضی از کودکان ممکن است نیاز به یادگیری استفاده از لگن نداشته باشند.
ابتدا بین پاهایتان کودک را مورد حمایت قرار دهید.
وقتی که تعادل کودک بهبود پیدا کرد میزان حمایت را کاهش دهید .
لگن را در یک جعبه یا چهارپایه قرار دهید. کودک می تواند به کمک یک چوب مطابق شکل خود را نگه دارد.
کودک را تشویق کنید تا از وضعیت چمباتمه از روی لگن توالت بلند شود.