اختلال بلع (دیسفاژی) و COVID-19:

– چگونه عوارض مختلف COVID-19 ممکن است. منجر به آسیب بخش مرکزی و محیطی شبکه بلع و در نتیجه اختلال بلع در بازماندگان COVID-19 شود؟.

-اختلال بلع بیش از 10% بیماران را پس از خروج لوله تراشه تحت تاثیر قرار می دهد. و حدود نیمی از آنها بعد از ترخیص از بیمارستان دیسفاژی باقی می مانند.

– نکته مهم:

بروز دیسفاژی در زیرگروه های خاص، بخصوص در موارد بستری اورژانسی در بیماران با شرایط عصبی حاد، بیشتر هم بوده است. -عمل بلع توسط یک شبکه گسترده که شامل ساختار قشر مغز، زیر قشر، ساقه مغز و اعصاب و عضلات محیطی هماهنگ و اجرا می شود.

– همانطور که در شکل 1 خلاصه شده است، تمام عوارض ذکر شده COVID-19،. این شبکه را در سطوح مختلف هدف قرار داده و بنابراین بسیار جدی مستعد ابتلا به دیسفاژی هستند.

– در این مقطع حساس، ارزیابی دقیق ایمنی و اثر بخشی بلع از جمله مدیریت ترشحات حلق در بازماندگان COVID-19 از اهمیت بالایی برخوردار است. زیرا این بیماران به دلیل شدت بیماری ریوی، مستعذ ابتلا به عوارض تنفسی متعاقب آسپیراسیون نای هستند که این ارزیابی توسط گفتار درمانگر انجام می شود.

شکل 1: اختلال بلع در نتیجه COVID-19 مرتبط با پاتوفیزیولوژیک: