صرع در کودکان معلول ذهنی چيست؟
چرابعضی از کودکان معلول ذهنی مصروع هستند؟
صرع به علت يکسری فعل و انفعالات غير عادی در مغز عارض می گردد.ابتلاء به عارضه منحصر به کودکان يا بطور کلی عقب افتادگان ذهنی چيست.
افراد عادی نيز گاهی به آن مبتلا می گردند.و البته در کسانی که مبتلا به معلوليت ذهنی می باشند ا.ين مورد معمولا بيشتر به چشم می خورد.
زمان شروع عارضه صرع در افراد مختلف فرق می کند.در يک نفر اين عارضه از بدو تولد ظاهر می گردد.در صورتيکه در بعضی در سنين کودکی ودر بعضی در دوران بلوغ و حتی سنين بالاتر.
همينطور شدت و ضعف و حتی از بين رفتن اين عارضه نيز ار برنامه خاصی پيروزی نمی کند.گاه فردی تا آخر عمر بدان مبتلاست.گاه شخصی برای شخصی برای مدتی محدود دچار اين عارضه است. و گاه در فرد مورد بروز صرع شدت و ضعف پيدا می کند.
با کمی آشنايي به امور صرع در هنگامی که شخص به آن مبتلا می گردد،عارضه قابل تشخيص است.ولی چيزيکه دقيقا می تواند مويد وجود صرع،ميزان و نوع آن باشد دستگاهی است به نام (الکتروآنسفالوگرام).اين دستگاه،با ثبت امواج مغزی بر روی کاغذ نحوه عملکرد فعاليت های مغزی را در اختيارمتخصصين قرار می دهد. و فرد متخصص بر اساس آن می تواند مورد صرع را تشخيص داده،نوع و ميزان انرا به دست آورد.
نکته قابل توجه اينکه تاکنون علم پزشکی نتوانسته است. داروئی برای درمان اين عارضه کشف نمايد .،ولی با کشف و بمکمک يکسری داروها توانسته مورد صرع را تخت کنترل درآورده،ار بروز آن جلوگيری نمايد.
پس مجددا اين نکته يادآوری می شود که به مجرد رويت علائم صرع،کودک يا فرد مصروع می بايد به روانپزشک متخصص ارجاع گردد. تا پس از برداشتن نوار الکتروآنسفالوگرافی از مغز وی و تشخيص وجود صرع،نوع و ميزان آن ،برای وی دارو تجويز نمايد.داروی تجويز شده بعنوان يک داروی مستمر و طبق برنامه بايد مادامی که پزشک دستور نداده،قطع نگردد.حتي تاخير يا غفلت در ارائه دارو،گاه موجب بروز آنی صرع می گردد.علاوه بر آن ،مصروع می بايد هر 3تا 6ماه يکبار تحت معاينه ی مجدد قرار گيرد. تا در صورت شدت پيدا کردن يا ضعيف شدن عارضه به همان نسبت دارو تنظيم گشته و يا در صورت ازبين رفتن عارضه دارو قطع گردد.
انواع صرع:
بطور کلی صرع بر دو نوع است:
-
صرع بزرگ(گراندمال).
-
صرع کوچک(پتی مال).
صرع بزرگ:
اين نوع عارضه که بزرگ شدن چشم ها و سياه شدن صورت و گاه با کف کردن دهان ،مسدود شدن مجرای تنفسی،دفع ادرار و مدفوع همراه است .معمولا زمانی کم و بيش حدود نيم ساعت بطور می انجامد.صرع بزرگ، 4مرحله را طی می کند:
-
مرحله (اورا):در اين مرحله شخص مصروع از طريق علائم بصری (روئيت اشياء نورانی) يا علائم سمعی(شنيدن اصوات نامفهوم) و يا حتی احساس بوی ناخوشايند،علائم بروز صرع را احساس مي کند.در اين مرحله شخص شعور و آگاهی خورد را کاملا از دست نداده است .ولی چشمها جهت دورانی خاصی را در هوا دنبال می کند.
-
مرحله (تونيک):در اين مرحله فرد مصروع شعور و آگاهی خود را کاملا از دست می دهد. و اگر در حالت ايستاده باشد بصورت خشک روی زمين می افتد.در اين حالت عضلات دچار کشيدگی شديد می شوند.و در اين وضعيت است که اگر زبان فرد مصروع بين دودندان بماند به شدت مجروح شده و گاه قطع می شود. و يا با عقب افتادن زبان مجرای تنفسی قطع شده، شخص مصروع دچار خفگی شده سياه می گردد . در صورت داشتئادرار قدرت کنترل انرا از دست می دهد و به خارج ترشح می نمايد.
-
مرحله (کلونيک):بعد از مرحله تونيک ايجاد می گردد.فرد مصروع دچار تشنج و تکانهای شديد عضلانی گشته،گاه صدماتی بر اثر برخورد سر يا دستها و پاها بجاهای محکم بخود وارد می نمايد که کاملا نا آگاهانه می باشد.
-
مرحله(استرتور):شخص مصروع هنوز با دنيای خارج ارتباط پيدا نکرده،.ولی فعاليت ها و فشار ها قطع می گردد . در کمال آرامش در جای قرار می گيرد.فرد مصروع وقتی بهوش می آيد بسيار بيحال و ضعيف است.بر اثرفشار ها و کشمکش هايي که بطور ناخوداگاه با آنها دست به گريبان بوده به شدت احساس درد،ضعف بی حالی می کند.حلقه های کبود ناشی از ضعف دور چشم او پيدا می شود. و اگر صدمه ای در خلال گذارندن مراحل مذکور به خود وارد نکرده باشد نيز بايد تا مدت ها استراحت نموده،از نظر غذايي تقويت شده تا انرژی از دست رفته را بازيابد.
کمکهای اوليه:
با ديدن اولين علائم بروز صرع بزرگ بايد در فرد مصروع را در محلی نرموو نسبتا وسيع خوابانيده تا با افتادن در محل سفت مصدوم نگردد.
از گذاشتن بالش در زير سر اجتناب کنيد. تا سر و تنه در يک سطح قرار گرفته،تنفس آسانتر انجام گيرد.
بوسيله قرار دادن دسته قاشق بين دو ارواره،سعی کنيد دهان فرد مصروع را باز نموده. و به کمک دو انگشت زبان را از انتهای دهان تا حدی به طرف بيرون بکشيد،تا جمع شدن زبان در انتهای دهان موجب بسته شدن مجرای تنفسی نگردد.
سر فرد مصروع را به پهلو بخوابانيد تا بزاق مترحشه در دهان وی داخل حلق نشده،موجب خفگی او نگردد.
در زمانيکه که فرد مصروع شروع به دست و پا زدن می کند،سعی در نگهداشتن وی نموده به وی امکان دست و پا زدن بدهيد.
از جمع شدن و ايجاد ازدحام در اطراف وی جدا پرهيز نموده .به وی امکان دهيد هوای تازه برای تنفس داشته باشد.
پس از مدتی دست و پا زدن فرد مصروع ارام در جای خود قرار می گيرد.در اين وضعيت وی از طرفی به خاطر فشار ها و تلاش های شديد دچار تعرق شده است. و از طرف ديگر بسيار خسته و ضعيف است.همانند کسی که ساعتها در زمين فوتبال فعاليت نموده.در اين شرايط بايد روی فرد را با ملحفه يا پتو پوشاند تا مانع سرما خوردگی يا کوفتگی عضلانی گردد.
اگر فرد مصروع در طی بروز صرع دچار اشکال شديد تنفسی شده،بد نيست به نزديکترين امکانات بهداشتی_درمانی(مطب_درمانگاه)که در دسترس داريد مراجعه نموده .از انها کمک بخواهيد.
بعد از زايل شدن حمله صرع حتما فرد مصروع را به پزشک متخصص برسانيد تا حد الامکان از بروز موراد بعدی جلوگيری شود.
صرع کوچک:
اين نوع عارضه با توجه به نوع ان به طرق مختلف چون خيره شدن برای مدت محدود به يک و يا تشنج غير ارادی قسمتی از بدن عارض می گردد.بخاطر اينکه مورد مزبور ساده بنظر می رسد.،نبايد از آن سرسری گذشته و به آن توجه نکرد.چه به هر حال صرع از بزرگترين مورد تا ساده ترين نوع عارضه ايست مشکل و لطمه زننده به فرد مصروع.
لذا به مجرد برخورد با رفتاری که بنظر غير ارادی ميرسد می بايد مقامات ذيصلاح،چون رواپزشکان و متخصيصين اعصاب را در جريان امر قرار داد .تا به مجرد تاييد مساله از طرف آنان مداوای لازم انجام گردد.
عوارض روانی صرع:
عارضه صرع خصوصيات روانی خاصی در فرد مصروع ايجاد می نمايد که در اينجا بطور اختصار از آن بحث می گردد.
يک شخص مبتلا به صرع چون زمان وقوع صرع را نمی داند به همين دليل مدام در حال تشويش و نگرانی به سر می برد که مبادا هر لحظه اين عارضه بروز نموده موجب ازار خود و جلب ترحم و دلسوزی ديگران گردد. بهمين دليل بعد از مدتی تبديل به شخصيتی مضطرب شده،عوارض ناشی از اضطراب که عبارت است از تاثير پذيری شديد،عصبانيت،پرخاشگری و بهانه جويي در وی می گردد.
علاوه بر آن ،شخص مصروع چون می داند که در شرايط صرع از خود بيخود بوده نياز به کمک ديگران دارد.کم کم اتکاء به نفس خود را از دست داده،يک شخصيت منفعل و تلقين پذير پيدا می کند و اين امر موجب می گردد که چون خود قدرت تصميم گيری مستقيم نداشته متکی به ديگران است . ممکن است ازطريق جهت گيری نسبت به عادات و رفتار ناصحيح و الگو های ناجور به سمت رفتار های ناپسند نيز کشيده شود.
مطلب ديگر اينکه چون احساس می کند ديگران در وی به حالت ترحم و دلسوزی نگاه می کنند کم کم از ديگران فاصله گرفته گوشه گير و افسرده می گردد،اشتهايش به غذا کاسته شده برنامه خوابش مختل می گردد و به همين دلايل رفتار های توام با عصبانيت و تنفر از ديگران در وی نمودار می شود.
بهترين راه جلوگيری از اين عوارض آن است قبل از هر چيز اقدام به کنترل صرع وی شود.سپس از طريق کنترل وضع رفتاری وی در عين حال توجيه نمودن وضع به زبانی ساده و نشان دادن عموميت اين عارضه در بين سايرين،از شدت اهميت موضوع در وی کاسته و اتکاء به نفس را به وی بازگردانيم.
اینستاگرام کلینیک یاشا ـ خدمات گفتاردرمانی ـکاردرمانی ـ روانشناسی در گرگان
مراکز تشخیص معلول ذهنی و مشاوره
1 دیدگاه