اغاز يک برنامه رشد زبان برای کودکان کم توان ذهنی تربيت پذير:
پيش از شروع برنامه رشد زبان،کودک مورد نظر بايد با دقت توسط افراد حرفه ای از قبيل پزشک متخصص کودکان،پزشک متخصص گوش و حلق و بينی،متخصص شنوايي سنجی،متخصص گفتاردرمانی،مددکار اجتماعی،روان شناس و متخصص دندان آرايي يا منظم کردن دندان ها(آرتودونتيست)مورد تشخيص قرار گيرد.
زماني که فعاليت های مربوط به رشد و آموزش زبان را برنامه ريزی می کنيد،مطمعن شويد که هفت اصل زير در رويکرد شما گنجانده شده اند:
1_يادگيری زنجيره ای:
فعاليت ها،هدف ها و يادگيری ها برحسب سطح دشواری در نظر گرفته شوند.از حداقل دشواری شروع کنيد و به طرف دشواری بيشتر حرکت کنيد،مطمئن شويد که اين افزايش دشواری،تدريجی،موفقيت آميز و توأم با پاداش های مناسب باشند.
2_يادگيری جزء جزء:
هربخش از يادگيری را به قسمت های جزئي تر و کوچکتر تقسيم کنيد تا کودک بتواند آن را به سهولت و با موفقيت ياد بگيرد.مطمعن شويد که کودک بيشتر با موفقيت مواجه شود تاشکست و نيز به طور پيوسته و مکرر پاداش داده شود.
3_تعامل کافی بين کودک و محيط يادگيری:
کودک بايد از محيط خود آگاه باشد،زيرا که تعامل او با محيط ،بهترين وسيله يادگيری کودک است.تجربه ها و فعاليت ها بايد در جهت رشد توانايي کودک از نظر حرکت مستقل در محيطش به کار گرفته شوند.
4_تقويت پيوسته و ثابت:
تقويت،تمرين و پاداش رفتار مطلوب،در هر برنامه رشد توانايي زبان کودک کم توان ذهنی تربيت پذير بايد در درجه اول اهميت قرار داشته باشند.
5_سرعت عمل کودک:
پيشرفت فعاليت های رشدی بايد متناسب باميزان آمادگی کودک باشد تا برنامه زمان بندی شده معلم.
6_آموزش فردی:
فعاليت ها بايد برای يک کودک خاص و تا جايي که ممکن است بر اساس آموزش انفرادی برنامه ريزی شود.
7_ارزيابی مستمر و تعديل هدف ها و محتوای برنامه:
دست آورد های فردی و گروهی و اثر بخشی شيوه های آموزشی و کارکنان بايد به طور مستمر مورد تجديد نظر و اصلاح قرار گيرند.
1_اصلاح گفتارکودکان کم توان ذهنی تربيت پذير:
هدف برنامه رشد زبان برای کودک کم توان دهنی تربيت پذير عبارت است از گفتار مفيد و قابل فهم.از آنجا که همه کودکان کم توان ذهنی تربیت پذير احتمالا دشواری هايي در به وجود اوردن اصوات مناسب خواهند داشت،پيش از تلاش برای اصلاح نقش گفتاری ان ها ،آموزش آن ها در زمينه برقراری ارتباط حايز اهميت است.اگر کودک هنوز نمی تواند نام خود را به شما بگويد يا نمی تواند وقت توالت رفتن خود را خبر کند،سعی نکنيد نقص گفتاری اورا اصلاح کنيد.هدف های مربوط به اصلاح گفتار در مقايسه با هدف های رشد زبان در درجه دون اهميت قرار دارند.
2_پيشنهاد های کلی برای آموزش:
با توجه به روش های زير يک الگو با سرمشق خوب گفتاری برای کودک باشيد:
الف)آرام،اما به طور طبيعی حرف بزنيد.
ب)از شدت صدا و اهنگ صدای مناسب استفاده کنيد.
ج)با کودک حرف بزنيد و در حال حرف زدن به او نگاه کنيد.
د)از حرف زدن کودکانه خودداری کنيد.
ه)پي گير و شکيبا باشيد.
هميشه گفتار را با تفريح توأم کنيد.به خاطر داشته باشيد ارتباط ناخوشايند،يک تجربه ناخوشايند به وجود می آورد که در نتيجه ممکن است کودک را از تلاش برای حرف زدن دلسرد کند.
نياز به ارتباط کلامی ايجاد کنيد.اشاره های بی صدا پاداش را پاداش ندهيد.
يک مجموعه لغات واژگان مفيد به وجود آوريد و به جای بيان واژه ها، آن ها را به طور عملی به کار ببريد .به دفعات ،تکرار و تمرين کنيد و مکررا پاسخ های مطلوب راپاداش دهيد.
هدف های رشد زبان برای کودکان کم توان ذهنی تربيت پذير
مهم ترين هدف های رشد زبان به رشد زير می باشند:
-
کودک بايد بتواند واژه هایي را که جنبه حفاظتی و ايمنی دارند بفهمد،از قبيل :نه،دست نزن،بيا اين جا و داغ
-
کودک بايد بتواند نام کامل خود و اسامی اعضای خانواده ،معلم و همکلاسي هايشان را بيان کند.
-
کوک بايد بتواند اصطلاحات مودبانه را به کاربرد ،از قبيل :متشکرم لطفا،ببخشيد خوش آمديد سلام خدافظ.
-
کودک بايد بتواند به يک پيام کوتاه يا يک فرمان ساده گوش کند و به ان پاسخ دهد.
-
کودک بايد بتواند به سادگی درباره خود حرف بزند.
-
کودک بايد بتواند يک پيام به تلفن جواب دهد.
-
کودک بايد بتواند يک پيام کوتاه را منتقل کند.
-
کودک بايد بتواند به يک داستان کوتاه گوش دهد و آن را بازگو کند،سوال های متناسب بپرسد و احتمالا از خودش يک داستان کوتاه بسازد.
رشد زبان برای کودکان کم توان ذهنی تربيت پذير
اینستاگرام کلینیک یاشا ـ خدمات گفتاردرمانی ـکاردرمانی ـ روانشناسی در گرگان
