واکنش های متداول در میان والدین
والدین امکان دارد به طرق گوناگون از خود عکس العمل نشان دهند که این عکس العمل ها با توجه به عوامل گوناگون و نوع شخصیت افراد با یکدیگر متفاوتند.
ولی یک دسته واکنش ها تقریبا بطور مشترک در میان اکثریت آنها دیده می شود که متداول ترین این واکنش ها عبارتند از:
- تمایل به طرد کودک
- اختلالات و اشکالات زناشویی والدین
- درگیری های با خود (درونی) در والدین
- واکنش های اضطرابی
- احساس گناه والدین
تمایل به طرد کودک در والدین با کودک معلول
ناسازگاری عاطفی والدین بر روی رفتار آنها با کودک عقب مانده ذهنی تأثیر می گذارد. در اکثر موارد این رفتار به شکل طرد کودک خود را آشکار می سازد.
«فريد» خاطر نشان می سازد که:
وقتی طرد کودک عملی می شود، والدين طرد کننده از اینکه احساس کودک را جریحه دار می کنند بی اطلاع می باشند. «فريد» معتقد است که این گونه والدین تصور می کنند که با تحت فشار گذاشتن کودک در خانه و سخت گیری به کودک به او کمک می کنند. در حالیکه چنین محیط نا آرام و سختی کودک را به جانب بسیاری از اختلالات عاطفی وخیم سوق می دهد.
معمولا چنین والدینی توجه زیاد به رشد چنین کودک از خود نشان میدهند.
اما این توجه اساسا انعکاسی از ترس و وحشت و اختلال خود والدین می باشد. زیرا که پدر و مادر معمولا نا آگاهانه و ناخودآگاه کودک را طرد می کنند. و چون از چگونگی احساس خود نسبت به طفل بی اطلاع می باشند بنابراین خود مرتب دچار تضاد می گردند . این البته بستگی کامل به خصوصیت شخصیتی آنان دارد.
چنین افرادی خود عادتا افرادی مضطرب می باشند.
بنابراین عوامل اضطراب انگیز خود مزید بر علت می گردد. یعنی نوع ارتباط آنها با کودک می تواند آنان را به نوع واکنش های روانی – عصبی سوق داده و لذا روی خود والدین و کودک اثر بگذارد.
لینک های مرتبط با ” تمایل به طرد کودک معلول در والدین ” :
اثرات کودک استثنایی در خانواده
واکنشهای والدین به تولد کودک معلول
با ما در ارتباط باشید :
