بازخورد کلامی در مواقع بروز لکنت واضح
این بازخورد ها باید با دقت بیسیار زیاد تعریف شوند. زیرا ممکن است بعضی کودکان در ابتدا واکنشی منفی به آنها نشان بدهند. این بازخوردها بسیار کمتر از بازخوردهای کلامی در زمان گفتار بدون لکنت استفاده می شوند.
به عبارت دیگر بیشتر بازخوردهای کلامی که کودکان طی برنامه لیدکامپ دریافت می کنند، در زمان گفتار بدون لکنت می باشد. مانند بازخوردهای کلامی به گفتار بدون لکنت. والدین بازخوردهای کلامی در زمانی که لکنت اتفاق می افتد را به شیوه های مختلفی ارائه می دهند. و به هر کودکی باید به شکل خاصی بازخورد داده شود.
آگاهی ( تایید)
اولین بازخورد کلامی به لکنت واضح آگاهی می باشد.
مانند بازخوردهای کلامی در گفتار بدون لکنت این نوع بازخورد کلامی نیز نباید به هیچ وجه با ارزیابی همراه باشد. والد تنها باید با بیان جملاتی مانند ” سفت بود ” یا ” کلمه ی سفتی بود” نشان دهد که لکنت اتفاق افتاده و تمام شده است.
درخواست خود اصلاحی
دومین بازخورد کلامی در زمان وقوع لکنت درخواست خود اصلاحی است.
در اینجا والدین از کودک می خواهند گفته را بدون لکنت تکرار کند. در اکثر موارد کودک می تواند این کار را انجام دهد. ولی در صورتی که نتوانست بدون لکنت کلمه را ادا کند. معمولا بهتر است والد برای انجام این کار پافشاری نکند. اگر کودکی به هر طریقی واکنش منفی به درخواست خوداصلاحی نشان بدهد لازم است که سریعا متوقف و موضوع با درمانگر بحث شده و برطرف گردد.
مثال هایی برای درخواست خد اصلاحی می تواند به این صورت باشد.:
” میشه دوباره بگی؟ ” ، ” می تونی نرم تر بگی؟ ” یا ” ببین میتونی بدون گیر بگی؟ ” .
درخواست خوداصلاحی گاهی اوقات استفاده می شود. نه بعد ازر اکثر مواقع بروز لکنت. تنها استثنای این قاعده زمانی است که کودک تنها چندبار در طول روز لکنت می کند. و این در پایان مرحله 1 اتفاق می افتد. در آن زمان درمانگر می تواند به والد بگوید که پس از هربار برذوز لکنت از کودک بخواهد گفتار خود را اصلاح کند.
بازخوردهای کلامی اختیاری برای والدین
برنامه لیدکامب دو بازخورد کلامی دیگر نیز دارد. که والدین می توانند به صورت اختیاری از آنها استفاده کنند.
تشویق خود ارزیابی خودانگیخته پس از گفتار بدون لکنت توسط کودک
اولین این بازخوردها، تحسین کردن کودک هنگامی است که پس از گفتار بدون لکنت خود را ارزیابی می کند. کودکان پیش دبستانی بزرگتر که برنامه لیدکامب را انجام می دهند. گاهی اوقات به صورت خودانگیخته وقتی گفتارشان بدون لکنت باشد. خود را با بیان جملاتی مانند ” نرم حرف زدم” ارزیابی می کنند.
در واقع والد می تواند جملاتی مانند ” آفرین فهمیدی که نرم حرف زدی ” بگوید. والد باید اطمینان پیدا کند که این تحسین کردن برای خود ارزیابی است. نه برای گفتار بدون لکنت.
والد باید تفاوت دقیق این دو را درک کند. در مثال قبل عبارت ” آفرین فهمیدی که نرم حرف زدی” برای خود ارزیابی و ” آفرین نرم صحبت کردی” برای گفتار بدون لکنت می باشد. بهتر است خود ارزیابی هایی را که پس از وقوع لکنت و با جملاتی مانند ” یه لکنت کردم” بیان می شود را تحسین نکنید.
دلیل این امر این است که کودک ممکن است به اشتباه فکر کند که والدین پس از وقوع لکنت او را تحسین کرده اند. اگر کودک پس از وقوع لکنت خود ارزیابی انجام داد بهتر است والدین بگویند که لکنت اتفاق افتاده است. و در مراجعه کلینیکی بعدی درمانگر را در جریان قرار بدهند. به طور عادی چنین اتفاقی طبیعی است. و نشانه ای است که برنامه درمانی پیشرفت خوبی داشته است.
تحسین برای خود اصلاحی خودانگیخته
بازخورد کلامی دوم تحسین برای خود اصلاحی به صورت خودانگیخته می باشد. وقتی کودک بدون اینکه از او خواسته شده باشد لکنتش را اصلاح کند والد می تواند او را تشویق کند. در این مورد نیز کودکان پیش دبستانی بزرگتر مککن است بیشتر این کار را انجام دهند.
بازخورد کلامی که والدین در این مورد می توانند داشته باشند شامل این جملات است.:
” آفرین اون کلمه سفت را خودت تنهایی درستش کردی.” یا ” اون کلمه که گیر کردی رو درست کردی، کار خیلی قشنگی بود”.
لینک های مرتبط با ” بازخورد کلامی در بروز لکنت واضح ”
بازخورد های کلامی والدین در گفتار بدون لکنت
درمان لکنت زبان ـ برنامه درمانی لکنت زبان_لیدکامب
با ما در ارتباط باشید در :
1 دیدگاه