بازخورد های کلامی هنگام جلسات تمرین
این بازخورد های کلامی چه هستند؟
بازخوردهای کلامی هنگام جلست تمرین به درمانگر اطمینان می دهد که والد برنامه را به درستی و با اطمینان انجام می دهد. جلسات تمرین همچنین پاسخ مطلوبی برای کودکان ایجاد می کند. که به تمرین گفتار بدون لکنت بپردازند. به عبارت دیگر گفتار بدون لکنت پاسخ رفتاری غالب مورد انتظار است. اما لکنت گاهی اوقات باید ظاهر شود. تا والدین بتوانند به آن بازخورد کلامی بدهند. این موضوع به این معنی است که هنگام جلسات تمرین لکنت تنها به دفعات کمی اتفاق می افتد.
به حداکثر رساندن گفتار بدون لکنت
برای اطمینان پیدا کردن از اینکه لکنت در زمان جلسات تمرین فقط گهگاهی اتفاق می افتد والد تکنیک هایی را می آموزد. که میزان کمی و کیفی برونداد گفتاری کودک را تنطیم کند. این تکنیک ها شامل نوبت گیری، تقلید کلمه، تکمیل جمله، سوالات با انتهای بسته و سوالات دو جوابی می باشند.
شواهد تحقیقاتی وجود دارند مبنی بر این که با افزایش پیچیدگی نحوی و افزایش طول گفته، لکنت افزایش پیدا می کند. و این شواهد برای همه کودکان تکرار شده است.
درمانگران می توانند از این اطلاعات استفاده کنند. تا به والدین بیاموزند با مدیریت متغیرهای ذکر شده در زمان گفتار سازمان بافته، گفتار بدون لکنت را به حداکثر برسانند. با چنین مدیریتی درمان در زمان جلسات تمرین می تواند دامنه ای از طول گفته با مدت زمان و پیچیدگی نحوی مختلف را نیز شامل شود. از پاسخ یک یا دو کلمه ای تا چند گفته ای .
درمانگران این تصمیمات را بسته به شدت لکنت کودک در زمان فعالیت اتخاذ می کنند. مدیریت پیچیدگی و طول گفته توسط والد یک روند ثابت نیست. والدین طول و پیچیدگی زبانی را بسته به شدت لکنت فرزندشان هنگام گفتار سازمان یافته تنظیم می کنند. هرچند که آنها سازمان یافته هستند. اما فعالیت ها باید بر اساس گفتگوهای طبیعی باشد.
درمانگران دریافته اند که موقعیت های زیر در طول گفتار سازمان یافته می توانند چالش برانگیز باشند. و نیاز است تا با والدین کار شود تا برای مواجهه با آنها راهی پیدا کنند.
- لکنت شدید باشد.
- کودک درباره موارد ذهنی و تخیلی با جزییات و طولانی صحبت می کند.
- والدین نمی توانند گفت و گو با کودک را رهبری کنند.
- کودکان با حالت نوبت گیری موافق نیستند.
- کودکان خیلی زود با یک فعالیت خسته می شوند.
چقدر اتفاق می افتند؟
درمانگر به والد می آموزد که در طول جلسات تمرین بازخورد کلامی بدهد. معمولا 10 تا 15 دقیقه و بطور معمول یکبار و گاهی اوقات دوبار در طول روز.
در صورت لزوم درمانگر می تواند پیشنهاد دهد که تعداد بازخوردها در طول روز افزایش پیدا کند. والدین معمولا با کودک سر یک میز یا روی زمین در یک مکان ساکت نشسته و فعالیت های مناسبی مانند کتاب خواندن و بازی هایی را انجام می دهند. این فعالیتها ضروری نیستند.
درمان در طول جلسات تمرین می تواند در موقعیت های مختلفی مانند آماده کردن غذا، هنگام استحمام و خرید اتفاق بیافتد. اما در بسیاری از مراجعین، شاید در اکثر آنها، نشستن سر یک میز یا روی زمین در خانه بهتر و کارآمد تر است.
اگر درمانگر صلاح بداند بازخوردهای کلامی به گفتار بدون لکنت می تواند همراه با بازخوردهای غیر کلامی ارائه شوند. که نمونه های آن می تواند تقویت های ژتونی و فعالیت های فیزیکی باشد.
به عنوان مثال ژتون ها می توانند برچسب ها ، مهر، تیک زدن روی یک صفحه یا مکعب ها باشند. فعابیت های فیزیکی می توانند دست دادن ( بزن قدش)، لبخند، چشمک زدن و تکان دادن سر باشند.
بازخوردهای غیر کلامی نباید جای بازخوردهای کلامی را بگیرند. بلکه می توانند تنها به عنوان مکمل آنها را به کار برد.
لینک های مرتبط با ” بازخوردهای کلامی در جلسات تمرین ”
موارد ضروری بازخوردهای کلامی والدین
با ما در ارتباط باشید در :
